Wedstrijd?
Na de succesvolle eerste karperwedstrijd vorig jaar bij mijn vereniging hebben we dit jaar besloten er drie te organiseren. Een vervolg op de koppelwedstrijd van vorig jaar, een struinwedstrijd in het najaar en in het vroege voorjaar een koppelwedstrijd op “de Put van Emery”. Waarom deze zo heet is mij totaal onbekend. Het is een kleine 16 jaar geleden gegraven als compensatie voor de uitbreiding van het golf terrein. Het is een water wat aan de kanten langzaam afloopt met kleine taluten tot een dikke twee meter, aan de westkant loopt het wel sneller af. Meer diversiteit zit er in niet, oh ja natuurlijk nog het eiland in het midden.
Alle spiegels werden netjes gewogen, gemeten en gefotografeerd
Sinds drie jaar hebben we als visclub het visrecht, eigenlijk werd er weinig gevist. Bijna alle stekken zijn een behoorlijk stukje lopen en door de langzame afloop is het eigenlijk alleen interessant voor karpervissers. In het eerste jaar was het een erg warme zomer, helaas zorgde dit voor sterftegolf. Het zal wel een virus zijn geweest want er stierf alleen brasem. Wat het eigenlijk nu een ideaal karperwater maakte. Aangezien het eigenlijk ook een afgesloten water is (alleen watertechnisch is er een verbinding met de andere wateren) dus ook ideaal voor een Spiegel Karper Project. Na goedkeuring van het bestuur konden de Spiegeltjes worden besteld bij Carpfarm.
Het uitzicht vanaf de stek van Jimmy en Manolito, met de typerende watertoren van Axel
Door het moment van bestellen en de uithoek waar wij wonen moesten we bijna een jaartje wachten, maar dan kwam het verlossende woord van Bert “ze zouden medio februari komen”. Mooi op tijd, want met de gedachte van de nieuwe uitzet hadden we daar dus een koppelwedstrijd gepland. Op een zonnige maar koude februari morgen arriveerde Bert met een lading spiegels. Alles werd natuurlijk zorgvuldig gewogen, gemeten en gefotografeerd. Zoals dat hoort natuurlijk bij een SKP. Met de nodige sponsors geregeld was het dus wachten op 8 april. We hadden expres vroeg in het jaar gekozen omdat de laatste jaren er ook redelijk veel waterplanten waren, met ook nog de mei vakanties en andere feestdagen er tussen was dus de gok genomen voor het weekend van 8 april.
Alles lag klaar op de stek van Bas en Willem
Vrijdag de 8ste brak aan en kon eindelijk de wedstrijd beginnen, erg benieuwd wat al de andere stekken zouden bieden. Meestal werd er namelijk gevist op stek 1 en 5 want de andere zijn een behoorlijk eindje wandelen met je spullen. Maar eerst nog even de bordjes plaatsen om hondeneigenaren te waarschuwen dat het nu wel iets drukker is met vissers. Rond de klok van vijf uur arriveert iedereen op de parking en kan het loten beginnen. Marco en Bram trokken als eerste en hadden stek 4 gelood, als je het mij vraag een van de mooie stekken want je kan precies langs/tegen een eiland aan vissen. Vervolgens was het de beurt aan Willem en Bas, zij hadden stek 2. Een stek waar ik al vaak vis had gezien en dus ook een hengeltje had gelegd maar nog nooit iets opleverde. Bas viste ook wel vaker op deze put maar dan op stek 5, maar kende het water dus goed. Vervolgens was de beurt aan Erik en Patricia. Mijn vriendin viste dus samen met mijn vismaatje Erik, zodat ik de wedstrijdleiding kon doen.
De eerste vis was voor Patricia, maar werd afgekeurd door de wedstrijdleiding
Patricia wilde niet op haar geweten hebben een slechte stek te trekken dus liet ze de eer aan Erik. Hij trok stek 1, dit is dus de stek waar wij normaal gezien vissen. De tactiek en stekken was dus gelijk uitgedokterd. Inmiddels was Thierry samen met Geert aan de beurt. Geert had me verteld dat hij iedere stek wilde hebben behalve 5. In die stek had hij geen vertrouwen. Als de duivel er mee speelde pakte hun natuurlijk die stek. Vervolgens was het aan de winnaar van de eerste wedstrijd van vorig jaar namelijk Jimmy. Ditmaal vergezeld door Manolito, zij hadden dus de overgebleven stek 3. Nog even een dikke goodybag uitdelen en op naar de stek. Ondanks ik de wedstrijdleiding had wilde ik wel bij Erik en Pat zitten natuurlijk en samen met Tommy die de eerste nacht het wegen zou doen dus de Avid Screen gaan opbouwen op stek 1. Bijkomend voordeel van stek 1 is dat je ook alle stekken kunt zien en dus niet hoefde te wachten op een belletje. Iedereen begon ijverig de boel op te bouwen en de stekken te kiezen en ze te voorzien van wat voer. Extreem was weer te zien hoe Jimmy zijn spod weer richting de horizon smeet en je soms jezelf afvroeg of die nog wel in het water zou terecht komen. Wat een eind smijt die gast toch!
Tommy had de eer de eerste te mogen noteren
Om 18:00 klonk het startschot, en konden de rigs ter water. Na lekker nog wat gebuurt te hebben met Tommy bij de deelnemers werd de screen opgezocht en het kacheltje aangezet, het was toch nog behoorlijk fris toen de zon onderging. Wat een verschil, het opbouwen gebeurde in een T-Shirt en toen nog zweette ik. April doet wat hij wilt. Ten tijde van schrijven van dit artikel heeft het zelfs nog gesneeuwd. Wat een bizar voorjaar!
Iedereen komt natuurlijk met doel te winnen, maar als je er dan toch bent kun je het net zo goed gezellig maken! Wat een toffe groep!
De foto zegt genoeg
Het zal inmiddels iets na elven zijn geweest dat Tommy de receiver van de Delkim eens bekijkt en hem ineens in de lucht houd terwijl en lampje brand en het bekende geluid klinkt. Iedereen denkt dat hij wat zit klooien tot hij toch duidelijk maakt dat hij niks doet. Eric had de eer de eerste te mogen doen want Patricia had al een karper gevangen dit jaar en tijdens dit soort sessies doen we/ze altijd vis om vis. Aangezien Patricia al heerlijk op een oor lag besloot ik de vis maar te scheppen voor Erik. Na wat gestuntel om in het donker mijn waadpak al staande aan te doen kon ik het schepnet omhoog halen voor een klein schubje en was de eerste van de wedstrijd een feit.
Zoeken, zoeken en nog eens zoeken!
Nog een afzakkertje (of twee) en proosten op de eerste van de wedstrijd besloten we de warmte van de kachel te verruilen voor de slaapzak. Tommy moest de volgende dag vroeg weg en zal mij wakker maken om het over te nemen. Nu is de put voor mij nooit een echt nachtwater geweest en kwamen de meeste vissen overdag, maar toch wat verbaasd werd ik gewekt door Tommy met de mededeling dat er niks was gevangen 's nachts. Na een praatje met Bas begreep ik wel dat hun vier vage aanbeten gehad hadden die allemaal in lossers resulteerde. Genietend van een bakkie koffie en een iel zonnetje krijst een van de Delkims het uit. Patricia was aan de beurt en land wederom een klein schubje. Tijdens het opnieuw klaarmaken van de hengel loopt de andere hengel af en kan Erik het eerste spiegeltje van de uitzet op zijn naam schrijven.
Bas helpt graag een handje
Met drie vissen staan ze aan kop dus, maar vervolgens blijft het stil. De vooruitzichten waren dat het eind de middag ging regenen, aangezien Patricia ook nog even wilde buurten bij rest spoorde ik ze aan dat maar even te gaan doen. Het was toch al een tijdje stil. Je kan het al raden natuurlijk, ze was koud aangekomen bij Jimmy na een praatje met Bas en Willem toen ze Erik met een kromme hengel zag staan. “Sorry schatje” zei ik toen, maar achteraf pakte dit toch mooi uit. Waarom lees je straks nog wel. Erik mocht dus ook de tweede spiegel op zijn naam zetten. De vis lag amper in het water terwijl de andere hengel weer afliep.
De meeste hengels lagen er helaas roerloos bij
Het komende uur krijgen ze hengels bijna niet terug in het water en vangen ze nog 4 vissen. Wat dus 6 vissen op een dikke anderhalf uur is, de vis zat dus vol op de stek. Een van hengels liep zelfs al af binnen de minuut na ingooien, terwijl de lijn nog aan het zinken was. Die vis had dus bijna een 80 grams lood op zijn knar gekregen en aangezien alles zonder boot gedaan moet worden bij ons is dat best een plons in het water. Oh ja ik moest nog even terugkomen op het feit dat Patricia een beurt had gemist. Dit pakte achteraf voor haar best leuk uit want de laatste vis van deze reeks met vissen was een punt gave schub van 11 kg, wat dus achteraf de grootste van de wedstrijd bleek te zijn. Inmiddels bereikte mij het nieuws dat op stek 4 er een vis was gelost. Zou de vis nu ook los komen op de andere stekken?
Soms levert het op een beurt te missen
Helaas bleef het stil terwijl er met alle macht werd geprobeerd de vissen aan het azen te krijgen. Iets na half tien mogen we de tent weer uit sprinten want wederom loopt er een Delkim op stek 1 lawaai te maken die Erik het zwijgen mag opleggen. De rest van de avond blijft het stil totdat de dag overgaat naar 10 mei. De dag dat 8 jaar geleden het zoontje van Patricia het levenslicht zag. Exact op dat moment loopt er weer een hengel af. Een mooie spiegel van de uitzet van 4,5 KG schuift niet lang daarna in het net. Deze spiegel gaat dus voortaan door het leven als “Ricky”.
Gevangen net na middernacht en draagt nu de naam "Ricky", vernoemt naar haar zoon.
Om zes uur worden we weer gewekt door de beetmelders en bij het openritsen van de tent schijnt er al een mooi zonnetje over het water. De komende twee uur zal weer onrustig verlopen en komen er 6 vissen op de kant. Ze trekken op dit moment dus duidelijk in scholen rond. De opmerkelijkste was wel “deukje”, althans zo is hij nu genoemd. Een spiegel van de uitzet die een duidelijke deuk heeft aan de rechterkant op zijn bovenlichaam.
Wie het kleine niet eert is het grote niet weerd
De klok tikte nu rustig door naar tien uur, wat het einde van de wedstrijd betekende. Alle spullen konden weer worden ingepakt. We ruimde de hengels als laatste op met de hoop dat er nog visje zou langskomen en ook nog even kon drillen. Maar helaas, de koek was op.
Het klassement opmaken was zo gebeurd met zo'n uitslag. Aangezien Patricia de grootste had hebben we de foto's geen eens bekeken en Erik maar als winnaar van de mooiste aangewezen. Waarvoor ze een beide een mooie tas kregen en ook nog eens 20 kilo bollen met grondvoer en popups als het winnende koppel . Vervolgens maar besloten de overige prijzen naast het prijzengeld te verloten zodat iedereen toch met een mooie prijs naar huis kon. Met nog een paar drankjes werd er lekker na gekletst van een toch gezellig maar bizar weekend.
Super blij met de sponsors die een super goodiebag samenstelde en ook nog zo'n prijzen tafel.
Alles werd gevangen op twee hengels. De derde lag er niet ver vandaan en ook de vierde lag op een stek waar we toch al genoeg visjes hebben weten te vangen. Twee weken er voor hadden we nog op exact dezelfde stek gezeten en had juist die hengel een vis opgeleverd en de andere 2 aanbeten. Dus een echte winterholding is het niet, het blijft soms raar. De plek waar de vissen vandaan kwamen lag iets was in de luwte van het eiland tijdens deze sessie. Twee weken later met een ijskoude noorden wind wilde Patricia en ik nog een dagsessie doen. Doordat stek 1 bezet was kozen we voor stek 4. Twee hengels links van het eiland in de luwte en twee rechts. Deze lagen vol in de wind en tijdens deze sessie waren het juist deze die zeven aanbeten opleverde op een uurtje of 8 vissen. Wat kan het toch soms raar lopen.
Simpel maar effectief!
De rest van de foto's! Alles werd er gedaan om de andere hengels ook in beroering te brengen. Zo ook de rigs met stickmix van Willem als de kebab rig van Patricia en Erik, het mocht niet baten helaas.
Maar terugkijkend op deze wedstrijd kan ik deze eigenlijk in één woord samenvatten: “BIZAR!”. Gefeliciteerd met de glansrijke overwinning Patricia en Erik!
