Terugblikken op een succesvolle winteraanpak

Het is weer een tijdje terug dat jullie voor het laatst van mij gehoord hebben. Dit betekent echter niet dat ik heb stilgezeten deze winter, integendeel. De laatste maanden heb ik veel uren langs de waterkant doorgebracht, veelal in korte sessies van een aantal uur. Of als het weer gunstig was, lange dagen waarbij ik meerdere stekken af probeerde te romen. In dit artikel wil ik jullie in een notendop vertellen over mijn winteraanpak en hoe de laatste maanden zijn verlopen. Wat ik ervan geleerd heb en hoe ik deze winter verschillende stekken heb bevist. 

Een realistisch doel stellen

Om mezelf de hele winter gemotiveerd te houden besloot ik, bij het ingaan van de winter, om voor mijzelf een doel te stellen. Na lang overwegen wat het doel zou zijn, rekening houdende met mijn vrije tijd en het bestand van het water, wordt het een vrij ‘simpel’ doel: Minimaal één vis per maand, elke maand van de winter. Dit leek in mijn ogen een relatief goed te behalen doel, maar niets bleek minder waar…

Mijn waterkeuze viel op een water relatief dicht aan huis. Dit zou het voordeel geven dat ik dagelijks aan de waterkant kon zijn om te voeren en mijn winteraanpak en strategie te bepalen. Het water betreft een circuitwater waar in de zomermaanden erg veel op gevist wordt. Het water loopt dwars door woonwijken, industriegebieden en heeft grote open stukken.

Op dit water heb ik de afgelopen zomer, door omstandigheden, veel uren doorgebracht en hier stonden zeker nog wat vissen op het verlanglijstje. Tijdens wat navraag bij andere lokale vissers, bleek dat de vis zich vaak ophoudt in een bepaald deel van het water. De aanpak was dan ook vrij simpel. Ik zou de stekken dagelijks, dan wel om de dag, voorzien van wat voer. Dit in de hoop om de vissen op deze stek te houden. Blijkbaar was ik niet de enige met dit plan en ik besloot dan ook snel van mijn plan af te wijken. Er moest een plan B komen…

Plan B

Samen met een maat, die al heel wat winters op dit water gevist heeft, besloten we te verkassen naar andere delen van het water. Dit in de hoop daar vis te kunnen lokaliseren. Ook hier was het plan weer vrij simpel en zouden we dagelijks of om de dag aanvoeren. Als de omstandigheden het toelieten zouden we de stek afromen.

Na de stekken eerst een week te hebben aangevoerd, zonder erop gevist te hebben, werd het dan eindelijk tijd voor de eerste sessie. Het weer was guur. Mijn auto gaf een temperatuur aan van 5 graden toen ik naar de stek reed. Regen kwam met bakken uit de hemel en er stond een harde noordoostenwind. Niet de ideale omstandigheden, maar de drang was te hoog. Bij aankomst op de stek bleek ik niet de enige te zijn. Een kleine 200 meter verderop zag ik wat hengels staan en besloot een praatje te maken. De man gaf aan het niet erg te vinden als ik naast hem ging zitten. Ik besloot nog eens een extra 50 meter op te schuiven, zodat we beide de ruimte hadden en ons eigen ding konden doen.

Na twee uur zonder aanbeet besloot ik rustig aan in te pakken, maar geheel onverwachts liep de laatste hengel die in lag af. De eerste vis van de nieuwe stek was een feit en ik besloot de hengel die ik al had opgeruimd, 2 meter naast de andere hengel te positioneren. Dit bleek een slimme zet, want na anderhalf uur stond de teller al op 3 toen ik besloot om naar huis te gaan. Ook mijn maat deed goede zaken op het water en we besloten de stek bij te houden.

Terug naar plan A

Er werden meerdere sessies op dit deel van het water gevist en er verschenen meerdere mooie vissen op de mat. Ik zag en merkte dat de eerste stek die ik voor ogen had, ook rustiger werd. Ik besloot mijn plan daarom iets aan te passen. Tijdens het rijden naar de stek die goed liep, gooide ik wat bollen verspreid op het eerste water. Als ik binnen een aantal uur geen aanbeet zou krijgen op de goedlopende stek, verkaste ik richting de stek waar we nog niet op hebben gevist. Ook dit bleek een goede zet, want de eerste vis van het nieuwe jaar werd gevangen op de nieuwe stek en ook de eerste dubbelrun van dit jaar was een feit. Tot begin februari leverden beide stekken zo nu en dan een leuke vis op, maar ik merkte dat het steeds iets minder werd.

Om mijn doel te laten slagen werd er nog één stek bezocht. Een stek waarvan ik wist dat er weinig vissers zouden zitten, aangezien je voor deze stek één kilometer over een drassig weiland moest lopen. Pittige opgave dus, aangezien ik geen barrow heb en je deze hier ook niet zou kunnen gebruiken. Al snel merkte ik dat ik enige was die hier viste en het opbouwen van de stek kon wederom beginnen. Ook hier ving ik al snel vis en mijn doel voor deze winter werd behaald. Het totale aantal vissen deze winter kwam daarbij op 20! Al met al mag ik zeker niet klagen.

Mijn leerpunten deze winter

Maar wat heb ik nu eigenlijk van deze winter en mijn winteraanpak geleerd?

• Zorg dat je meerdere scenario’s hebt klaarliggen voor de winter en wees goed voorbereid om tot het uiterste te gaan! In de regen en wind, één kilometer naar je stek lopen door een drassig weiland is zeker geen pretje… Integendeel!
• Extra moeite doen om een vis te vangen in de winter is een pré.
• Wees mobiel en kleed je warm aan!

Met deze drie tips wil ik dit artikel over mijn winteraanpak graag afsluiten. Nu is het tijd om vooruit te kijken en voor te bereiden op het voorjaar.

Stay safe!