Verhalen uit de boot: Een andere koers

In maart 2020 ben ik 53 geworden. Abraham is langsgekomen en het lichaam begint zo z’n tekenen te vertonen. Niet dat ik wat te klagen heb, maar de kilometers wegen gewoon wat zwaarder. Dus elke 1 á 2 maanden naar Frankrijk racen, met al die spullen, optuigen, aftuigen en weer terug, vaak voor alleen een weekend, voelt steeds meer aan als een opgave.

En ik weet niet hoe mijn brein werkt, maar opeens is daar het idee om iets anders te zoeken. Misschien dichter bij huis? Maar niet met die druk aan de waterkant, omdat je per ongeluk op iemands stek zit. Het duurt niet lang tot ik mijzelf ervan overtuig dat ik een boot moet kopen. Vismaat Dennis heeft er ook een, dus dat geeft vertrouwen.

Op zoek naar een boot

Maar goed, dat is makkelijker gezegd dan gedaan. Ik bedoel, wat voor een boot dan? Waar moet hij aan voldoen? Er is een behoorlijk aanbod, maar hoe bepaal je jouw optimum? En waar ga je vissen? Eén geluk, ik beschik niet echt over een grote beurs. Dit lijkt misschien wat tegenstrijdig, maar vanuit een bepaald perspectief is weinig budget best handig. Mijn zoektocht op de tweedehands markt begon gewoon met het intypen van het woord ‘boot’ en mijn ‘prijspeil’. De selectie liep als vanzelf. De ene na de andere gezonken ramp kwam voorbij, mooi zalvend vergezeld met: “…vraagt wat liefde”, “…altijd veel plezier mee gehad” of “…moet wat worden opgeknapt”.

Maar als je goed zoekt vind je altijd wel iets dat past. Dus op 29 september 2020 zie ik deze voorbij komen: een Pilot 520, zonder geschiedenis, met een 45 PK Mariner motor (Mercury) van ruim 35 jaar. Compleet voor € 2.350,- euro. Ik ben gelijk verkocht!

Ik neem contact op met de verkoper, een havenmeester uit Bergen op Zoom, en besluit de volgende dag direct te gaan kijken. Ik dacht eerst samen met m’n zwager, maar die vind alles van polyester niet echt de titel van ‘boot’ waardig. Geeft niks, want in mijn hart had ik de schuit allang gekocht. Het is zo’n emotie die je niet echt kan onderdrukken en leidt tot die roze bril. Al moest ik de tweede keer dat ik ging kijken wel even mijn best doen… pfff! Het had flink geregend en de boot lag schuin met een kuip en kajuit vol water. Overal vuil en algen. Nu ben ik als architect wel gewend om door chaos heen te kijken, maar man oh man…

Handige dingen om te checken bij aanschaf van een boot

Los van de emoties had ik natuurlijk wel wat huiswerk gedaan, ik kom niet uit een ei. Zo had ik bij mijn eerste bezoek de maten van de boot opgenomen en datzelfde weekend nog schetsen en tekeningen gemaakt. Het is namelijk verstandig om voor de aankoop een aantal zaken voor jezelf te checken, bijvoorbeeld:

• Is de kajuit groot genoeg om in te slapen (ik ben 1,94 m)?
• Vis en slaap je er alleen, of samen met iemand anders (vriend(in), maat)?
• Kom je makkelijk uit die kajuit bij een aanbeet (voldoende hoogte, ruimte voor je voeten, deurmaat)?
• Kan je in de kuip tegelijkertijd: zitten, rig’s knopen, koken en vis fotograferen (stoel, onthaakmat, enz)?
• Werkt dat ook als het regent (buiskap, dekzeil of bimini)?
• Is de boot stabiel genoeg voor groot water (speedboten, vrachtverkeer)?
• Hoe diep steekt de boot (vissen op laag water)?
• Hoe hoog is de kajuit (lage bruggetjes passeren)?
• Kan je een beetje maat bijboot meevoeren (ik gebruik bijvoorbeeld een Raptor 2,7 m)?
• Kan je er makkelijk vanuit de kuip in- en uitstappen (soort railing en houvast)?
• Kan je makkelijk van voor naar achteren lopen (soort gangboord en houvast)?
• Hoe ga je de boot op het water verankeren (ankers, steekstokken)?
• Als het steekstokken zijn, waar laat je die dan op de boot (hebben lengte, zijn obstakels)?
• Hoe ga je je rodpod en hengels plaatsen (op de boot of aan steekstok)?
• Kan je grotere elementen zoals een anker, koelbox of voeremmer kwijt (bereikbaarheid)?
• Is de boot makkelijk met een trailer te vervoeren (buitenland)?
• Zitten alle lampjes, nummers, accu’s, enz. erop (ankerlicht, navigatie, evt. CIN-code)?
• Hoe is of ga je hem verzekeren (ANWB is wel ok)?
• Heb je voor de motor een vaarbewijs nodig (sneller dan 20 km/uur)?
• Hoe dek je de boot af als hij in de haven ligt (kuip- of bootzeil)?
• Zijn je spullen te beschermen tegen diefstal (soort haven, sloten kajuit)?

Natuurlijk waren er ook vragen omtrent de kwaliteit van de boot (of motor) zelf, maar omdat ik daar weinig verstand van heb waren die snel beantwoord. En je hoeft ook niet meteen alles op te lossen hè, als je maar de mogelijkheid ziet om een oplossing te vinden.

En omdat ik oplossingen zag, heb ik de boot gekocht. Ik hoefde uiteindelijk voor de motor niks te betalen. Deze deed het namelijk niet en de verkoper vond het niet gepast om er geld voor te vragen. Scheelde toch nog wat in prijs.

Op zoek naar een ligplaats voor de boot

Dus zo was ik opeens eigenaar van een boot en had óók al nagedacht over waar ik wilde vissen. Mijn pijlen waren namelijk al eens eerder gericht op de Kagerplassen. Ik wilde daar graag eens wat pionieren, maar vond niet echt een ingang. Nu dus wel, tenminste, als ik er een ligplaats kon vinden. En dat is niet zo makkelijk in de Randstad. Ik denk dat ik 20 partijen heb gemaild of gebeld, maar voor de zomer was er geen plek. Zelfs niet voor een bootje van net vijf meter. Uiteindelijk vond ik wel iets, op het Kager-eiland, bij ’t Fissertje, maar met die pont steeds heen en weer vond ik niet optimaal.

Door wat geluk kreeg ik net voor de zomer toch nog een andere plek toegeschoven, bij Jachthaven Jonkman, in mijn optiek DE ideale uitvalsbasis. Oók de plek waar ik de boot die winter wilde neerzetten om te klussen. Dus die kans greep ik met beide handen. Jonkman is een heerlijk rustige familie-haven met een overzichtelijk aantal schepen. Het ligt een beetje in de luwte, is zeer goed bereikbaar, maar veel belangrijker nog, hij ligt op nog geen 300 meter van de Dieperpoel!

Tijd om hem uit het water te halen!

Op 6 oktober 2020 bracht een van de medewerkers van de havenmeester de boot op een trailer. We namen samen nog wat praktische puntjes door. Hoe ik hem het beste kon verzekeren, dat ik nog een benzinetank moest kopen, hoe ik later de motor kon starten, tenminste, als ik hem aan de praat kreeg. Ik geloofde het allemaal wel. Eerst maar eens in de banden hangen en het onderwaterschip bekijken.

Je kon goed zien dat het een oude boot was, maar het onderwaterschip viel niet tegen. De antifouling was er vanaf, maar de huid voelde nog hard aan en dat is belangrijk. Ook zag ik voor het eerst de bodem in het echt. De catamaran-achtige vorm is de rede waarom de boot wordt aangeprezen als ‘stabiel’ en waarom hij destijds geproduceerd werd voor rivieren en kustwateren. De boot wordt gelijk schoon gespoten en op een bok geplaatst.

En daar stond hij dan. Een beetje onwennig nog voor mij, met dat blauwe zeil er omheen, als een foute sjaal tegen de wind en regen. Maar ja, je moet iets. Na het maken van nog wat foto’s ga ik naar huis. Inmiddels wist ik dat Dennis zijn boot ook bij Jonkman zou brengen. Hij had ook een Pilot 520. Het idee was om samen te klussen. Ik merkte aan mijzelf dat ik daar meer zin in had dan verwacht. Misschien wel een voorbode voor wat er komen gaat? We hadden in ieder geval alle tijd, want de boot hoefde pas eind maart het water in.

Tot zover mijn eerste stap in een andere koers. Nu had ik een boot en een plek. De volgende stap was een verbouwing, het moest tenslotte wel MIJN boot worden… 😉

Benieuwd naar de andere artikelen uit deze reeks? Check dan hier alles uit ‘Verhalen uit de boot’.