‘Eureka moments’ met Oli Davies

De Engelse karpervisser Oli Davies staat bekend om zijn actieve kantvisserij en natuurlijk ook om zijn rol bij de gave Urban- en Eurobanx video’s van Nash. Samen met Alan Blair is hij heel Europa doorgereisd in deze video’s. In zijn jaren als (karper)visser heeft Oli veel geleerd en ervaring opgedaan door veel aan het water te zijn en verschillende visserijen te beoefenen. In dit artikel bespreekt hij een aantal echte leermomenten, of zoals hij het noemt “Eureka moments”, die voor hem van grote meerwaarde bleken in zijn visserij. Daarbij vertelt hij onder andere over het gebruik van de baiting pole, het vissen in de kantzones, nachtelijke stalksessies bij volle maan en zijn favoriete multi rig. We laten Oli aan het woord:

De kracht van de baiting pole

De baiting pole is pas recent toegevoegd aan mijn uitrusting. Tot 3 jaar geleden was er geen exemplaar te koop die goed genoeg was om geproduceerd te worden. Toen Nash besloot om er één op de markt te brengen werd ik betrokken bij de ontwikkeling ervan. Als je het hebt over een baiting pole denken de meeste vissers alleen aan de kantvisserij en het plaatsen van je rig onder een overhangende tak. Echter, dit bleek een veel grotere ontwikkeling en zou een grote game changer zijn voor mijn visserij. De aanpak tijdens mijn korte sessies zou volledig veranderen!

Het grote verschil was dat deze baiting pole niet gebaseerd was op die van matchvissers. Die hebben een bereik van 12 a 14 meter, met een max van 16 meter. Deze baiting pole kan oneindig worden uitgebreid, was super stabiel en door het ontwerp bleek hij ook effectief te gebruiken op afstanden van 50 meter! Al die moeilijk bereikbare gebieden kwamen ineens binnen handbereik, maar dat was nog niet eens de grootste eye opener voor mij.

Het draaide vooral om de voorzichtige aanpak. Als ik een karper had gevonden, op zicht of door tekenen als aasplekken etc., was het risico op verjagen door het ingooien van de rig en het voeren met een katapult of spod groot. Nu laat ik voorzichtig een rigje met een beetje voer zakken in de zone waar ik wil en zorg ik voor veel minder verstoring. De kans op een aanbeet stijgt daarmee aanzienlijk!

Stealth aanpak

De pole is zoveel meer ‘stealthy’ en precies, waardoor ik in staat ben om een rig en voer op het juiste moment te droppen. Soms heeft de karper het zelfs niet eens door. In het afgelopen seizoen heb ik meerdere malen een aanbeet gekregen terwijl ik de baiting pole nog aan het binnenhalen was! In veel andere gevallen ving ik heel snel na mijn aankomst al vis, zonder in te hoeven werpen. Hiermee heeft het de manier waarop ik aasplekken bevis volledig veranderd. Met inwerpen kan je eigenlijk alleen met een single hookbait of PVA zakje werpen en dan hopen dat je precies op de juiste plek ingooit en de karpers niet schrikken. Als ik de baiting pole 20 jaar geleden maar had gehad, dan ik heel veel meer karper gevangen in dit soort situaties!

Het is ook geen probleem om je aas opnieuw in te leggen als je het gevoel hebt dat je al lang beet gehad zou moeten hebben. Ik denk niet langer “zal ik opnieuw ingooien met de kans om ze te verjagen?” Ik heb er nu volledig vertrouwen in dat ik opnieuw kan inleggen zonder dat het mijn kansen op een snelle aanbeet verkleint. Tegenwoordig breng ik mijn rigs bij afstanden tot 50 meter veel liever met een baiting pole naar tekenen van karper, in plaats van het zoeken naar een stek, aanvoeren en deze op de traditionele manier te bevissen.

Onder de kantjes

Ik houd van de enorm spannende, nagelbijtende, visserij van het vissen in de kantjes en heb dit altijd erg veel gedaan. Als tieners gingen we op de woensdagavond laat naar het lokale day ticket water Stanborough waar ze wekelijks een viswedstrijd werd gehouden door de vereniging. Als de vissers naar huis gingen lieten ze hun overgebleven voer achter in de kantjes. Er waren altijd vissen te vinden die de kanten afstruinden op zoek naar deze restjes voer, soms zelfs met hun kop tegen de kant! Op die avonden kregen we gegarandeerd wel 3 aanbeten. Als we het goed timeden waren we weg voor de beheerder langs kwam en we een bekeuring kregen!

Toch is het mijn liefde voor de visserij op barbeel waarin ik er achter kwam hoe productief de kantjes kunnen zijn. Op mijn lokale kleine riviertje ‘Colne’, lagen de meest productieve stekken vaak onder de hengeltop. Ik leerde dat je zo ook het meest precies kon vissen. Ook op de grotere ‘Bedfordshire Ouse’ was de visserij onder de hengeltop verreweg het beste, zeker bij een hoge waterstand of overstroming.

Focus op het observeren

Dit viel samen met een periode in mijn visserij waarin ik de karper steeds beter ging observeren in helder water. Ik ontdekte zo hoe vaak ze in de kantzones zwemmen en dat veel mensen deze plekken eigenlijk niet bevissen, of slechts met een derde hengel. De succesvolle manier van voeren is ook gelijk aan die van de barbeelvisserij. Door regelmatig kleine hoeveelheden te voeren train je de vis als het ware om vaker terug te komen en zonder argwaan te eten. Ik zag een kans op veel aanbeten in het vooruitzicht en het begon mijn zomerse visserij enorm te beïnvloeden. Ik werd hierin aangemoedigd door de hoofd opzichter van het Horton complex, de inmiddels overleden Del Smith, die er ook enorm van genoot om de karpers te observeren. Samen spendeerden we dagen aan het bekijken, observeren en zoeken van stekken in de kantjes.

Solo zwemmende (grote) karpers

Het leverde ons niet alleen veel aanbeten op, maar het bleken ook vaak de oudere vissen te zijn die veel tijd spendeerden in stille hoekjes en kort in de kant. Ver weg van de neervallende stukken lood en spods. Aan aantal van mijn mooiste vangsten heb ik gevangen door het haakaas onder de top te laten zakken en bij veel heb ik zelfs de karper het haakaas zien opnemen! Je hoeft ook geen dagen achtereen te vissen om succesvol te kunnen zijn. Maar boven alles is het gewoon een waanzinnige manier om op karper te vissen. Niets gaat boven het secuur aanvoeren van een stekje, het uitzetten van de vallen en met het hart in je keel toekijken hoe een grote karper je haakaas pakt en er vandoor gaat!

Het is belangrijk om over de goede materialen te beschikken bij het vissen op karper in de kantjes. Ik gebruik nu al bijna 10 jaar de 3lb Sawn-Offs, gecombineerd met een molen met goede slip, 20lb Bullet mono en een haakmaat 4 of 5. Ik vis niet alleen voor aanbeten, maar ik wil mijzelf de beste kans geven om iedere gehaakte vis te kunnen landen.

Blijf bij de aanpak die werkt

Als tiener had ik een rigboard. Hij was gevuld met allerlei vreemde soorten en bijzondere rigs. Sommigen had ik gekopieerd en sommigen zelf bedacht. Veel rigs heb ik nooit geprobeerd en ik denk dat dit voor veel vissers geldt. Daarentegen gebruikte ik vaak de rig die me de laatste vis had opgeleverd. Ik denk dat we als visser gevoelig zijn om te denken dat er vast wel iets beters beschikbaar waarmee we nog meer karper zullen vangen. The next best thing. Begrijp me niet verkeerd, soms komt er iets op je pad dat echt een verschil zal maken om meer karper te vangen. En ik zeg ook niet dat we niet moeten experimenteren en ons moeten aanpassen aan goede ontwikkelingen.

Wat ik bedoel te zeggen is dat wanneer je een rig gevonden hebt waar je vertrouwen in hebt, en je spendeert tijd aan het zien azen van karper en reageren op jouw rigs, je minder zult gaan twijfelen. Althans, ik wel. Ik ben blij dat er veel variabelen zijn op hoe effectief een rig is in verschillende situaties en er niet één magische rig is die in alle gevallen haakt als de karper het haakaas oppakt. Iedereen die je anders vertelt liegt of observeert niet genoeg. Een scherpe haak is het allerbelangrijkste!

Als we de rig even buiten beschouwing laten (er vanuit gaande dat iedereen een rig en een scherpe haak heeft waar hij vertrouwen in heeft) kunnen we ons focussen op belangrijkere factoren zoals locatie, aas toepassing en het niet verjagen van karpers. Dit zijn factoren die voor mij belangrijker zijn bij het haken van een vis dan de rig waarmee je vist. Als je niet vangt weet je in de meeste situaties dat het niet de rig was waar het mis ging. We hebben vaak de belangrijkste factoren fout. Als je daar al mis zit heb je kans dat de vis nooit de kans krijgt om je haakaas op te pakken en weet je dus ook niet of je rig werkt of niet.

Terug naar de multi rig

Een paar jaar geleden, ik kan me niet precies het moment herinneren, herontdekte ik de multi rig. Voor het type visserij tijdens de korte sessies zocht ik een pop-up rig met een lage aasaanbieding. Hij moest snel en simpel te knopen zijn zodat ik snel de haak kon veranderen. Hinged stiff rigs en hun varianten zijn voor mij teveel werk om te maken met meerdere onderdelen om te knopen. Daardoor belandde ik weer bij de multi rig. Met deze rig hoef je maar één knoop te maken, een overhandse lus aan beide zijden. Simpeler kon het niet. Gedurende de daaropvolgende paar seizoenen ving ik met deze rig veel goede vissen, zowel thuis als in de rest van Europa. (noot redactie: afgelopen week hebben we een stap voor stap tutorial van Oli geplaatst over het maken van zijn Multi Rig. Check hem hier.)

Ik kreeg heel veel vertrouwen in deze rig en het werd mijn standaard rig in de meeste situaties. Hierdoor is de revolutie van de Ronnie rig een beetje langs me heen gegaan. Ik ben super blij met de werking van de multi rig en de manier waarop hij zich presenteert onder water. En ik hou van de simpelheid. Dit vertrouwen zorgt ervoor dat ik niet hoef mee te gaan met de laatste rig hypes en me kan concentreren op het vinden van karper en ze aan het azen te krijgen. Ik weet dat mijn rig zijn werk zal doen als ik de juiste situatie creëer.

Stalken in de nacht

Zoals bij veel andere vissers heb ik het grootste deel van mijn leven vooral in het weekend kunnen vissen. Ik werkte van maandag tot vrijdag en probeerde er in het weekend op uit te gaan om te vissen. Het was altijd racen om op tijd aan het water te zijn en een goede plek te bemachtigen voor het weekend. Er kwam een punt waarop een behoorlijk aantal vrienden hetzelfde water bevisten en alles een stuk relaxter werd. Het was geen competitie, het ging meer om het samenkomen met vrienden en een soort social te hebben. Ook wilde ik als beheerder zijnde niet als eerste een stek pakken waar één van de betalende vissers wilde vissen. Dat voelde niet goed voor me.

Door het type visser dat ik ben wilde ik toch regelmatig een karper of tee vangen en ik keerde de omstandigheden naar mijn voordeel. Ik had geen haast meer en kon rustig aan het water verkennen. Zo bleef ik tot laat over het complex struinen, op zoek naar tekenen karper, voor ik daadwerkelijk uitpakte in de buurt van vis. Op sommige momenten van het jaar zijn de karpers zeer actief na middernacht, terwijl veel vissers slapen of geen zin hebben om te verkassen. Het opzetten en vissen in het donker heeft mij nooit tegengehouden. Door ervoor te zorgen dat ik dicht op de vis zat kreeg ik een flink aantal aanbeten. Ik werd vaak wakker door een aanbeet bij het eerste licht op een rigje in de kant.

Als je eenmaal ontdekt waar de vissen in het donker heen gaan kan je ze ’s nachts bevissen zoals je dat overdag zou doen. Stalken onder je hengeltoppen! Op een gegeven moment had ik een serie van 10 vissen in 10 korte sessies op Horton, met daarbij de ‘Woodcarving’ door aan te komen in de vroege uurtjes en een rigje te laten zakken.

De kracht van zigs

Veel mensen hebben moeite met het vissen met zigs, en vooral het ziggen in het donker. Ik denk dat we dat allemaal wel hebben gehad en twijfelen over het nut van een zig in de nacht. Tot je zelf midden in de nacht een vis vangt op 30 centimeter onder het oppervlak! Geloof me, ze vinden het aas en je moet alleen het vertrouwen hebben om op deze manier te vissen.

Het woord ‘zig’ is misschien een relatief recente benaming binnen het karpervissen. Toch hebben we door de jaren heen ook allemaal wel met pop-ups gevist vanaf het lood. En veel vissers hebben het zigvissen al veel eerder ontdekt. Mijn eerste ervaring met het zig vissen kwam met een ‘verankerde korst’ aan de oppervlakte. Een ongesneden brood met dikke korst was perfect voor een dag vissen en goedkoop. En je kon het nog eten ook!

Ziggen met broodkorsten

Het was een setup zoals je dat doet met een marker float om te peilen. Nu was de ‘float’ echter een haakmaat 4 in het midden van een dikke korst. Deze liet ik naar de oppervlakte stijgen en het was wachten op een hongerige karper die de korst zou pakken. Watervogels konden voor overlast zorgen, maar als er één aankwam trok ik zachtjes aan de lijn zodat de korst onder water verdween. Niet alleen een zig dus, maar ook een adjustable zig! Soms lieten we de korst onder de oppervlakte in de hoop op een aanbeet en dat werkte vaak ook.

Toen de jaren vorderden ben ik gegroeid in mijn visserij. Ik werd meer en meer karpervissers, ging achter grotere vissen aan en beviste grotere wateren. Maar die vroege leermomenten bleken zeer belangrijk te zijn geweest en ik kon met vertrouwen aan de zig rigs als dat nodig was. Na het vangen van meerdere 29lb vissen op de bodem ving ik mijn eerste 30lb vis zelfs op een zig. Het was het resultaat van wakker worden bij het eerste licht en ontdekken dat de karpers zeer actief aasden op een ‘hatch’ van vliegen die aan de oppervlakte verschenen. Ik draaide mijn hengels binnen en gooide ze opnieuw in. Ditmaal met twee vaste zigs van 3,90 meter eraan met 15mm pop-ups als haakaas. Ik ging liggen en viel in slaap. Niet veel later werd ik wakker van een tikkende slip en een grote karper aan het einde van de lijn!

De daaropvolgende seizoenen wist ik samen met andere vissers veel (grote) vissen te vangen op lange vaste zigs en relatief groot haakaas. Dit haakaas varieerde van stukjes foam of kruk tot dubbele pop-ups. Deze grote haakaasjes hebben veel drijfvermogen waardoor je met een grotere haak kon vissen. Dit resulteerde in minder lossers en vals gehaakte vissen bij het missen van het aas. Onthoud dat karpers nieuwsgierige dieren zijn. Ze hebben geen handen dus al ze iets willen onderzoeken moet het allemaal op dezelfde manier…

Dit artikel is door de CarpFeeling crew vertaald vanuit het Engels.