Een midweek op De Ronde Bleek

Ik zal me eerst even voorstellen, mijn naam is Dennie Wessels, ik ben 33 jaar. Ik ben getrouwd met mijn lieve vrouw Jessica en woon samen met haar en ons hondje Phoebe in Heerde. Toen ik in januari op Facebook las dat ik winnaar was van de midweek vissen op De Ronde Bleek was ik door het dolle heen! Ik snapte er eerst niks van, ik win namelijk nooit wat! Wat was dit gaaf, zeg!

Nadat het bekend was geworden dat ik winnaar was, kwam ik in contact met Tim Lomans. Tim is naast member van CarpFeeling, ook vrijwilliger bij de Ronde Bleek. Hij hielp mij bij plannen van een datum waarop ik naar de Ronde Bleek zou gaan. Normaal gesproken gaat mijn voorkeur altijd uit naar het voor- of najaar, maar aangezien wij het afgelopen voorjaar een huis hadden gekocht en ik al aardig wat uren had opgenomen bij de baas om te klussen, kon het niet anders dan in onze zomervakantie. Omdat we niet in de planning hadden om dit jaar op vakantie te gaan, kwam dit bijzonder goed uit en gingen mijn vrouw en onze hond lekker mee. De datum was vast gezet: 24 t/m 28 juli ging het gebeuren!

Aftellen naar onze sessie

De maanden die volgden waren wij druk aan de klus in ons nieuwe huis. Tussendoor had ik nog wel contact met Tim, die me telkens wat nuttige tips gaf. Hij vertelde me dat de Ronde Bleek geen makkelijk water was, maar dat er wel brute vissen op zitten!

Toen was het eindelijk zo ver, mijn zomervakantie was begonnen! Op vrijdag had ik nog even contact met Tim en hij vertelde me dat het de laatste tijd erg taai was en dat er weinig gevangen werd. Hij gaf me nog een paar laatste tips en die maandag daarna vertrokken we richting Sterksel. Eenmaal aangekomen werden we hartelijk onthaald door de eigenaar van de Ronde Bleek, de heer Jan Kursten. Na wat gepraat te hebben legde hij me de route naar de stek uit en wenste me veel succes. Jan is een man met een ontzettende kennis van vis kweken. Het visstandbeheer op De Ronde Bleek is ook wel erg goed te noemen, hier kan menig betaalwater een voorbeeld aan nemen.

Het opbouwen van de stek

Eenmaal op de stek aangekomen stapte ik uit de auto en keek ik op de stek over het water. Wat gelijk opviel is de rust die er heerst. De natuur is er schitterend. De hele midweek hebben we hier van genoten en ook van de ijsvogels die over het water vliegen.

Nadat de spullen waren opgebouwd heb ik eerst de stek in kaart gebracht met de dieptemeter. Omdat ik de vis wilde zoeken heb ik alle drie de hengels op verschillende stekken en dieptes neergelegd. De linker hengel ging links op een plateau op 4 meter diepte. De middelste hengel op het wijd aan de rand van het talud op 7,5 meter en de rechter hengel rechts in de kom op 6 meter. Nadat de hengels allemaal waren uitgevaren met de voerboot en de stekken van voldoende voer waren voorzien, kon het wachten beginnen.

Een hoopvolle start!

Nadat we na het eten nog lekker buiten hebben gezeten, gingen we de nacht in. Die verliep erg rustig en visloos. De volgende dag wilden we net met het ontbijt beginnen toen de rechterhengel afliep! Het is altijd weer spannend om op een nieuw water je eerste vis te drillen en even later lag er een mooi geblokte schub van 12 kilo in mijn net. Yes! De eerste was binnen!

Nadat alles weer op de plek lag konden we rustig aan het ontbijt beginnen. Niet veel later ging de Delkim weer tekeer en kon ik het net onder een mooi beschubde spiegel schuiven van 9,5 kilo. Die dag wist ik nog 2 karpers te vangen van 10 kilo. Uiteindelijk werd mijn strategie aangepast omdat alleen de rechter hengel vis opleverde. Ik ging nu alle drie de hengels over een strook van 20 meter plaatsen. Doormiddel van de distance sticks kon ik alle hengels op exact dezelfde lengte clippen en wist ik dat ik op de juiste lengte zat. Aan mijn vangsten te zien bleek dit een goede zet te zijn geweest, alle hengels leverden nu vis op! Het was nu zaak om ze op het voer te houden.

De eerste toppers van De Ronde Bleek

Die nacht ving ik een mooie spiegel van 18,5 kilo, genaamd “de Puist” en een kleine schub van 5 kilo. Overdag ving ik nog een aantal spiegels, een schitterend beschubde van 13 kilo, één van 9,5 kilo, een vis genaamd “Thom” op 18 kilo en een spiegel van 10,5 kilo. Wat een aantallen en wat een mooie vissen, mijn sessie kon al niet meer kapot! De woensdag was rustiger dan de andere dagen. Waarschijnlijk kwam dit door het weer, het was erg warm en windstil. In de ochtend kreeg ik een losschieter en de rest van de dag bleef het stil.

Overdag heb ik een emmer met voer over de stekken verspreid en heb ik een kilo of 2 aan boilies met de werppijp verspreid over een ruime sector. Ik wilde op deze manier de vissen laten weten dat er voedsel in de sector lag en dat ze daar een beetje werk voor moesten doen om het te vinden. Dat dit positief uit zou pakken bleek al snel op de laatste “volle” visdag. “Big fish Thursday”, dat lees je weleens op social media. Nou, dat werd het ook qua aantallen en qua grootte van de vis!

Die dag wist ik maar liefst 7 vissen te vangen, allen stuk voor stuk plaatjes van spiegels! Ik had de vis vol op het voer zitten en om de haverklap begon de Delkim te schreeuwen. Het mooie ervan is dat onze hond zo aan het ritueel gewend raakte, dat zodra mijn ontvanger begon te piepen, zij eerder bij de hengels was dan ik!

The Juwel, de kers op de taart

Op een moment kreeg ik een trage oploper. Ik pakte de hengel van de steunen en voelde gelijk dat het om een betere vis ging. Zoals bij elke keer dat ik beet kreeg pakte mijn vrouw het schepnet en ging naast me staan, en de hond aan de andere kant. “Het duurt wat langer dan de ander vissen of niet?” zei ze. Ik zeg: “Ja, volgens mij is dit ook wel een mooie!” De vis bleef lang diep zitten tot ze zich op een gegeven moment voor het eerst liet zien voor de kant. Ik had een vermoeden, maar wist het niet zeker. Even later, nadat mijn vrouw de vis perfect schepte en deze over het netkoord gleed, zag ik de vis en kreeg ik een vermoeden welke vis het was.

In januari kreeg ik te horen dat ik deze midweek gewonnen had en op de advertentie stond een foto van een schitterende beschubde spiegel die ik heel graag zou willen vangen en nu lag die vis in het schepnet. De vis genaamd “The Juwel” was even de mijne! 19 kg klokte de Waymaster, een nieuw pr voor mij, en wat voor een vis!

Mijn vrouw en ik waren door het dolle heen, wat is dit mooi! Nadat we een mooie fotosessie hadden gedaan met de vis en ze weer terug de diepte in zwom, stuurde ik Tim gelijk een berichtje voor een bevestiging. Hij zei dat het inderdaad “The Juwel” was en feliciteerde mij. Wat een sessie! Ongelooflijk mooi! Die donderdag bleef het goed lopen tot aan de nacht. Uiteindelijk wist ik deze midweek 17 karpers te vangen waarvan 2 schubs en 15 spiegels, waaronder drie grote vissen van 18 en 19 kg. Het werd een sessie om nooit te vergeten!

Enkele tips voor het vissen op De Ronde Bleek

Er is me verteld dat De Ronde Bleek geen makkelijk water is. Goed je stek in kaart brengen, goed observeren en vooral kijken en lokaliseren kan op dit water erg in je voordeel werken. Ik heb deze sessie bijna 50 kilo aan aas gebruikt. Dat komt op een gemiddelde van ongeveer 10 kilo per dag en 3,3 kilo per hengel. Dit klinkt misschien wat veel voor een water van ongeveer 2,5 hectare, maar regelmatig en voldoende voer op de stek was wel de sleutel tot succes. Dit doe ik alleen als er voldoende vis op de stek is. Doelloos storten werkt anders averechts.

Tenslotte wil ik Jan, Tim en Bas van De Ronde Bleek en de mensen achter CarpFeeling bedanken voor de mooie midweek die ik gehad heb, mijn vrouw voor haar steun, gezelschap, het scheppen van de vis en de mooie foto’s die ze gemaakt heeft en ons hondje Phoebe, die zich ontpopt heeft tot een echte Carp-Dog! Het is een sessie geworden waar we nog heel lang van gaan nagenieten!

Heel erg bedankt!

Thight lines en tot ziens,
Dennie Wessels