Drijvende sessie in de Biesbosch

Op de socials van Stefan van Gameren zagen we enkele gave foto’s voorbij komen van een drijvende sessie in de Biesbosch. Met enkele aaneengeschakelde rubberboten was een soort drijvend kamp opgebouwd waar Stefan en zijn vismaat de karpers belaagden. De foto’s zagen er zo gaaf uit dat we Stefan vroegen of hij ons hier eens iets meer over wilde vertellen en dat wilde hij graag. We laten Stefan aan het woord:

“Hoe ben ik er op gekomen om van uit de rubberboot te gaan vissen? Toen ik op Instagram zag dat een oude schoolgenoot een Raptor boot van 4.20m met een tent had gekocht, benaderde ik hem om eens samen te gaan vissen. Dit jaar planden we een sessie en op 7 juni van dit jaar gingen we voor het eerst op pad om te voeren. Mijn maat Desley had al vaker in de Biesbosch gezeten dus hij wist een plek waar veel karpers zich verzamelen. Het was een hele grote zijtak van de rivier die zich midden in een trekroute naar de Biesbosch bevindt. Het is overal net 1.5 meter diep en ligt er vol met planten. Ik zeg dit is perfect: veel groen, geen boten en een plek waar je lekker je hobby kan uitoefenen.

De voorbereidingen

We voerden een kilo of 10 heel erg verspreid en herhaalden 2 dagen later hetzelfde ritueel. Boot oppompen, buitenboord motor eraan en alle emmers voer in de boot. En dan een kleine 30 minuten varen tussen de smalle vaarroutes van de Biesbosch. Die vrijdag zouden we gaan vissen, maar eerst werd thuis al het voorbereidende werk gedaan. Je wilt niks vergeten als je op het water ligt een half uur van de auto vandaan en een uur rijden tot thuis. Dus ik moest gaan bedenken hoe ik zou gaan slapen op een 3.30m boot. Zelf had ik al wel eind vorig jaar een boottent aangeschaft omdat ik dit bootvissen al te graag wilde gaan doen.

Ik pompte de boot achter in de tuin op en vervolgens ging ik kijken hoe de boottent bevestigd moesten worden aan de boot. Tot mijn verbazing zat het niet stevig genoeg dus had ik er voor gekozen om die tent thuis te laten. Dan de stretcher maar overdwars met mijn hoofd en voeten buiten de wanden van de boot. Ik keek goed naar het weerbericht en zag dat het 20 graden en droog zou gaan worden. Mocht het dan toch nog gaan regenen dan kon ik mijn spullen bij mij maat droppen.

Dan de hengels. Hoe zal ik die aan de boot bevestigen? Zelf was ik hier al een hele lange tijd mee bezig in mijn hoofd dus had ik deze sessie al lang voor ogen. Op mijn werk heb ik een standaard gemaakt die je vast kunt maken aan de spiegel van de boot. Aan de andere kant kan je een rodpod klemmen. Nu alles goed was voorbereid kon ik vrijdagmiddag, nadat mijn maat een examen had gedaan voor zijn motor, naar het water toe. Hij woont in Brabant dus is het dichterbij en ik stond ruim 1,5 uur in de file richting Gorinchem. Eenmaal aangekomen had Desley zijn boot al in het water liggen. Ik gaf hem zijn spullen stuk voor stuk aan vanaf de hoge kade waar wij op stonden. Daarna hielp hij mij met mijn boten en uitrusting.

Naar de stek!

Na een lange weg eindelijk met de boten onderweg naar de stek. Daar aangekomen sloegen wij een paar houten palen in de grond, midden in de grote kom. Zo konden we een groot stuk afvissen want we hadden heel erg verspreid gevoerd. Desley viste de ene kant op met de hengels en ik de andere. We lagen goed vast, maar moesten wel rekening houden met hoog en laag water. De touwen werden dus niet te vast gelegd aan de palen. Vervolgens werden de hengels klaargemaakt en ondertussen kwamen 2 vrienden van ons op bezoek met hun eigen boot. Ze hadden wat eten meegenomen en bewonderden onze manier van vissen. Het liefst wilden ze heel de nacht blijven, want ze vonden het erg gaaf.

De hengels werden snel uitgevaren want ik kon niet wachten om een karper te vangen na al dat harde werken. Ze werden voorzien van nieuwe onderlijnen met dubbele 20mm boilies aan de hair. Nog geen uur later ging mijn hengel er al vandoor. Ik ging er gelijk achteraan met de boot om de vis te halen tussen al dat groen. Ik wilde geen risico nemen om hem daarin te verspelen. Er kwam een kleinere schub boven van een kilo of 8 net voor het donker. Wat een goed gevoel voor de nacht!

Onvervalste Biesbosch karpers

Om 23:00 gingen de twee goede vrienden naar huis. Een half uur later kreeg Desley een snoeiharde run. Hij stapte de boot in want hij zat tegen een onderwater dammetje te vissen. Ik hoorde in de verte een hoop geschreeuw en een luidruchtig “LOS”. Helaas, kan gebeuren. Zijn hengel werd weer uitgevaren en daarna zijn we gaan slapen want het was al 1 uur in de nacht. Om zes uur in de ochtend liep de eerste hengel al af bij Desley en hij wist een mooie rivierschub te landen van 10 kg. Een half uur later ging mijn hengel ervandoor. Na een korte nacht met weinig slaap (dat geklots is even wennen) was ik best vermoeid, maar alles voor de vis! Dus ik ging er achteraan met de boot en daar kwam wederom een kleine schub boven. Hij was niet groot, maar echt helemaal puntgaaf.

Daarna werd de hengel weer uitgevaren. Onderweg naar de stek schoten er aan alle kanten vissen weg langs mijn kleine 1.60 Raptor bootje. Wat een topgevoel en de verwachtingen stegen! Om 8.00 uur ging de vijfde run er al vandoor. Ik ging er super snel naar toe en de vis nam mij op sleeptouw. Na 15 minuten beuken onder de hengeltop had ik nog geen vis gezien en dat op 1,5meter water. Zou het dan een meerval zijn, of toch een serieuze karper? Uiteindelijk kwam hij boven en zag ik dat het een brede karper was. Snel het net eronder! Het was een mooie karakteristieke riviervis van 13kg. Toch niet verkeerd dat al dat harde werken wordt beloond. Het gaat mij niet zo om gewichten, maar meer om de aantallen en de hele beleving. Het is zo erg genieten mijn eerste Biesbosch sessie!

Een deceptie

Om 09.00 uur ging de hengel er weer vandoor en dat leverde tot mijn verbazing een spiegel op. Een mooie puntgave karper van 9kg. Na alle hengels weer op hun plek lagen stuurde Desley zijn drone de lucht in. Wat een gebied er omheen, zo bizar veel water! En hoe tof dat je dan zo goed aan het vangen bent. Dichter met de drone naar het water toe zag je overal karpers tussen het wier. Hele grote groepen en boomstammen van graskarpers. Kort erna ving Desley nog twee vissen van het zelfde slag en niet veel later gebeurde er iets wat wij allebei niet hebben zien aankomen. Daar komt een boot met hoge snelheid onze kant op!

Aan het begin van de kom staan borden met de tekst “ondiep niet doorvaren”. De man vaarde met volle snelheid richting de stek waar ik lag te vissen. Ik was aan zwaaien en schreeuwen, maar krijg geen contact met die man. Ik hoopte dat hij net achter de stek langs zou varen, maar enkele seconden later klonk één korte piep en zag ik mijn swinger zo naar beneden vallen. Die lijn was gelijk in één keer door. De man vaarde in plané richting de andere hengel die op ongeveer 50 meter van de andere stek lag en ik zag de spoel lopen. Shit! Ik pakte snel een schaar en knipte de lijn door.

Zonder dat de man omkeek vaarde hij door naar de hengel van Desley en nam hij die ook mee. Het had geen zin om in te halen want hij ging zo snel en toplood had het ook niet kunnen voorkomen. De lijnen lagen namelijk over het hoge wier. Op drie hengels onze montage kwijt, wat vervelend! We besloten wel gewoon door te gaan. Ik keek naar mijn spoel en zag dat die voor 2/3 leeg was. Ik besloot er een loodje aan te monteren en uit te varen om te zien of ik de stek nog kon halen.

De laatste nacht in de Biesbosch

Op dat moment kwam de man die de lijnen had opgepikt terugvaren en hij kwam naar mij toe. Ik sprak hem aan en vroeg waarom hij niets deed toen wij stonden te zwaaien en seinen. De man antwoordde: “Je ziet mij van ver aankomen, dan heb je nog 20 minuten.” Ik zei tegen hem dat het gekkenwerk is om hier met een 40pk langstaart motor vol gas te varen op één meter water. Ondertussen kwam ook Desley met zijn bijboot aan voor het geval dat het uit de hand zou lopen. De man vroeg waarom we zo ver lagen te vissen en vertelde dat we het aan onszelf hadden te danken. Ik besloot de discussie maar te stoppen en terug te gaan naar onze boten.

De hengel haalde de stek niet meer met de overgebleven lijn en dus moest ik de spoel van de andere hengel halveren. Daarmee lukte het nog niet, waarop we besloten om de palen eruit te halen en dichter naar het riet te verhuizen. Kort na het verkassen ving Desley nog een kleine schub en daarna viel het stil zonder enig teken van leven. Ik denk dat het allemaal verstoord is geweest en dat de vissen er vandoor zijn gegaan. De laatste nacht bleef het ook stil en in de ochtend vertrokken we vroeg voor het echt warm zou gaan worden.

Deze drijvende sessie in de Biesbosch was voor mij onvergetelijk en ik kan niet wachten tot de volgende keer!