De paden: Zonnestralen

De Paden: Zonnestralen

Naarmate de winter van 2019 vorderde leek het erop dat ik mijn drive steeds meer terugkreeg. Plannen werden gesmeed, nieuwe gear werd aangekocht en de ambitie was torenhoog. Nu Jet wat ouder was, leek de tijd om de vissen toe te nemen en zo vertrok ik 3 januari voor de eerste sessie van het jaar. Doelwit was een lage brug op een kanaaltje in de buurt en na een ellenlang stuk gelopen te hebben, arriveer ik die ochtend bij de eerste zonnestralen. Het heeft die nacht gevroren en de buitentemperatuur bedraagt op dat moment slechts een paar graden. De hengels worden secuur onder de brug gevaren met de Nanotec en het wachten kan beginnen.

 

Advertentie:

  



Na een anderhalf uur krijg ik een enorme terugloper. Ik grits de hengel van de steun en begin snel binnen te draaien. Helaas is de vogel al gevlogen. Het vertrouwen begint te groeien en snel vaar ik de rig terug onder de brug. Het blijft de rest van de sessie angstvallig stil en tegen de avond begin ik op te ruimen. De eerste is een onvervalste blank. 

Wachten op wat komen gaat...
Wachten op wat komen gaat…

Nieuwe kans!

De dagen sukkelen voorbij, ik fotografeer op een avond nog een gave en voor mij zeer bekende spiegel voor Arno en een paar dagen later hebben we een sessie gepland staan op een langgerekt idyllisch water in de omgeving. We kennen het water aardig en weten waar de vissen zich in de winter ophouden. Niet veel later gaan er 4 rigs op diverse hotspots en kan het wachten beginnen. We vissen hier vol op de obstakels en de vis krijgt dan ook geen ruimte om uit te halen. Scherp vissen dus en blijven opletten.

Al vrij snel krijg ik een paar piepen en zie ik mijn top flink doorbuigen. Ik zet gelijk druk en weet de vis bij de takken vandaan te houden. Niet veel later ligt er een schub in het net. De eerste van het jaar is binnen! Arno krijgt niet veel later ook een kans maar door een open klappende baitrunner vliegt er een pruil in zijn lijn en verliest hij spanning op de vis. De vis weet te ontkomen van de haak en voor even staan we er stil bij te kijken. Dat is jammer zeg. Niet veel later krijg ik mijn 2e run van de dag. Het betreft duidelijk een grotere vis en ik moet alle zeilen bijzetten om hem uit de takken te houden.

Uiteindelijk viert mijn lijn als een vlag in de wind. De hinged stiff is net afgebroken onder de haak. Gelukkig krijgt Arno niet veel later weer een run en weet hem deze keer te verzilveren. Ondanks twee lossers gaan we voldaan naar huis. Toch weer twee vissen weten te vangen. 

Zonnestralen
De eerste van het jaar is goud

Zoek en vind!

Een week later vertrekken we gezamenlijk voor de eerste sessie op de put nabij de Duitse grens. Die dag staat er een waterig zonnetje maar de thermometer van de voerboot laat al snel zien dat het water koud is. De tactiek vandaag is simpel. Varen met de voerboot en wanneer we vis zien, droppen die rig. Al vrij snel merken we dat het koude weer flinke invloed heeft op de li-ion accu’s want het gaat hard met de energie. Gelukkig weten we de rigs te positioneren op plekken waar het erop lijkt dat er karper bijeen ligt.

We verplaatsen onze rig die dag meerdere malen maar niets lijdt tot een aanbeet. Nu was het vertrouwen al wat laag. Het betreft een diep water wat langzaam op gang komt. Vorig jaar zelfde tijd leidde een overnighter al tot een blank en zelfs toen Arno vorig najaar een tweenachter deed, was het al niets.

Zonnestralen - Soms is de sessie echt…
Soms is de sessie echt…

Tegen het einde van de middag brengen we nog eenmaal de rigs weg en leg ik mijn linkerhengel weg op een plek die we normaal niet bevissen maar waar de dieptemeter aangeeft dat er wel wat onderwater gebeurt. Een half uur later krijg ik een paar piepen en zie mijn top trillen. Snel pak ik de hengel op en trek de vis weg bij wat takken. De vis is flink overdondert en komt naar open water toe gezwommen. Niet veel later omslaat mijn schepnet een forse spiegel. De tweede van het jaar zit in de pocket! Die middag rijden we naar huis en zit ik even in dromenland. Wat een lekkere vis!

Voor even ben ik in dromenland!
Voor even ben ik in dromenland!

Begin februari schud ik op CARP Zwolle velen handjes en sta die zaterdag voor CarpFeeling op de beurs. We spreken over alles wat met karper te maken heeft en ik loop meerdere malen even een rondje om zelf ook nog wat spulletjes aan te schaffen en mensen te spreken. Die week ernaar zit ik weer op het idyllische water samen met Arno. Ondanks een gelijke tactiek kan ik er kort over zijn. Het was helemaal niets. We zien die middag geen stootje en keren, enigszins verbaasd, terug naar huis.

Die week erop zijn we weer van de partij. Ik krijg de enigste run van de sessie en weet een oude bekende te landen. Deze schub heeft allemaal onvolgroeide vinnen en is een bijzonder karakter. Leuk om terug te vangen! Eind februari doe ik nog een laatste sessie van de maand op een kanaal in de buurt maar ga wederom naar huis met een blank. De harde stroming en flinke bossen drijfvuil waren funest. 

Het weerzien van een oude bekende.
Het weerzien van een oude bekende

De weken erna komt het er niet van. Andere verplichtingen vullen de weekenden en het is eind maart als ik er alleen op uittrek en een cultuurwater in de buurt bevis. Die nacht had het gevroren en met 2 graden op de thermometer laad ik de auto in. Niet veel later vaar ik 2 Ronnies naar enkele hotspots en kan het wachten beginnen. De zon komt op en de warmte voelt aangenaam. Ik sibbel aan mijn thermosfles en bekijk het leven op het water. Uit het niets krijg ik een terugloper die daarna strak trekt. Ik gooi mijn koffie van mij af en sla aan. Een lomp gewicht komt op snelheid en wat volgt is een flinke dril.

De vis haalt meerdere malen goed uit en heeft duidelijk ervaring met het lossen van rigs. Hij rolt diverse malen om zijn zij wat mij zorgen baart. Na een 10 minuten is de vis eindelijk moegestreden en weet ik hem te scheppen. Die ochtend zit ik gehurkt met een flinke schub en fluit naar mijn telefoon om de zelfontspanner te activeren. Wat een lekkere ochtend is dit! Ik besluit op te ruimen en het nog even elders te proberen. Helaas vang ik die dag niets meer bij. Toch ben ik aardig op gang en begint mijn drive alleen maar meer en meer te groeien..

Wat een heerlijke ochtend!
Wat een heerlijke ochtend in de zonnestralen!

 

Advertentie:

 



Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *