Review ‘Bloed, zweet en granen’

5 December 2009, Sinterklaasavond. We vieren het met de hele familie. De meeste cadeautjes zijn al uitgepakt totdat Cynthia ineens opstaat en om aandacht vraagt. Ze zegt “Ik heb nóg een cadeau voor Tom!” Mijn oren zijn gespitst en ik ben nieuwsgierig. “Tom gaat binnenkort een lang weekend vissen met Alijn Danau!” Stilte.. niemand weet natuurlijk wie Alijn is en ik begin te lachen. Ja hoor Cyn, en je moeder heeft binnenkort een high tea met Beatrix zeker? En zo ontmoette ik mijn grote voorbeeld in het echt…

Over Alijn

Alijn is een voorbeeld voor velen. Heel veel karpervissers zouden veel van hem kunnen leren. Alijn is niet alleen maar karpervisser. Hij is vooral een harde werker, een liefdevolle gezinsman, bescheiden en gepassioneerd voor alles wat maar met de natuur te maken heeft en natuurlijk de karper. Karper klein of groot, hij vangt ze even graag. Hij meet ze op, weegt ze en fotografeert ze allemaal, zodat hij ze kan archiveren en monitoren. Hij geniet van “stockies“ die in rap tempo kilo’s aankomen. Maar vooral het jagen, uitpluizen en strategieën bedenken om zijn targets schaakmat te zetten.

Doordat hij eigen baas is kan hij zijn eigen tijd bepalen. Een week keihard werken betekent een paar dagen vrij kunnen nemen om te gaan vissen. Het is een misvatting dat men denk dat hij weken achter elkaar aan de waterkant vertoeft. Hij heeft dit nog nooit gedaan en kan dit ook niet doen i.v.m. zijn drukke baan en gezin.

Als ik namens CarpFeeling vraag of ik zijn boek mag lezen vóór dat het uitkomt om voor hem een recensie te schrijven, reageert Alijn direct positief. Ik ben trots als een aap met 7 lullen en ik kon niet wachten om het in te mogen zien. Binnen een paar dagen krijg ik het boek digitaal binnen en kan ik alvast genieten.

Dit is zijn vijfde boek alweer. Na ‘Karperblues’, ‘Tegen de stroom in’, ‘Karper en andere muzen’ en ‘In de naam van de vader, de zoon en het heilige beest’, komt op 8 december zijn nieuwste werk ‘Bloed, zweet en granen uit’. Als je niet kunt wachten met bestellen kan je het tussen 1 november en 1 december bestellen op www.westerlaan-publisher.com Daarna is het boek te verkrijgen op de VBK meeting en volgend jaar bij de stands van het VBK en CC Moore op Carp Zwolle. Daar kan hij hem ook voor je signeren als je dat zou willen.

Over het boek ‘Bloed, zweet en granen’

Als eerste komen de coverfoto’s aan bod. Wat fotografie betreft heeft Alijn ook niet stil gezeten. Zijn (vis)maten komen hem vaak helpen, want hij geeft eerlijk toe dat klungelen met de camera (afstandsbediening), nog altijd niet zijn favoriete bezigheid is. Daar komt bij dat het met 20 kilo plus vissen sowieso niet handig is om dit alleen te doen. De zware vissen zijn kwetsbaar en beste is om er niet te veel mee te zeulen. De foto’s in het nieuwe boek zijn prachtig en dagen je uit om te gaan lezen.

Zodra ik aan hoofdstuk 1 begin word ik binnen de kortste keren meegezogen in het verhaal. Als vanouds ben ik geboeid en leef ik mee met zijn avonturen en belevenissen. Stoppen is onmogelijk, ik wil weten of het hem lukt om zijn targetvis te vangen. Rosie is de topvis van het Waesmeer. Volgens Alijn een best simpel water, maar Rosie ontspringt telkens de dans en dat zet hem aan om nog meer gas te geven. Ondertussen lees je tussen zijn zinnen door hoe hij het aanpakt. Dus als je goed oplet, leer je er ook nog wat van.

Hoofdstuk 2 gaat over een monsterschub genaamd Bizon. Deze vis is al 25 maanden niet gevangen en samen met nog een aantal grote en bijzonder mooie vissen zwemmen ze op Heylakker. Alijn zet hem op een briljante manier schaakmat. Geluk? Of wijsheid?

Hoofdstuk 3 vertaalt helaas de giftige, afgunstige en ziekelijk jaloerse gedragingen van sommigen onder ons. Het is de donkere kant van onze prachtige hobby. In dit hoofdstuk wordt deze donkere kant beschreven door Alijn. Het is dat de hoofdprijs het absoluut waard is, anders had Alijn al veel eerder de handdoek gegooid. Super hoogtepunten maar ook absolute dieptepunten maken dit hoofdstuk één van mijn favorieten van dit boek.

Hoofdstuk 4 gaat over een plas die in verbinding staat met een rivier. Bij hoog water kunnen er vissen in- en uitzwemmen. Maar of dat ook gebeurt is een groot raadsel. Feit is dat er ook hier al jaren vissen van de radar zijn verdwenen en heel af en toe duikt er eens eentje op en is dan spectaculair gegroeid. Alijn zet zijn beste beentje voor en vangt een heel aantal van deze verrassingen.

Hoofdstuk 5 gaat over een spiegel die ‘the Beast’ wordt genoemd. Alijn’s interesse is gewekt en gaat op onderzoek uit. Al binnen de kortste keren heeft hij de vis op de kant. De verrassing is groot. Er zwemmen bovendien nog een aantal verrassingen dus er worden nog een aantal sessies aangeplakt. Een aantal prachtige vissen worden in dit obstakelrijke water buitgemaakt.

Hoofdstuk 6 is een prachtig stuk over de geschiedenis van het karpervissen. Stef Michiels verteld ons over hoe het allemaal begon. Van de Romeinen tot aan de recordvissen heden ten dage. Ik vind het persoonlijk een fantastisch stuk om te lezen en elke karpervisser zou dit hoofdstuk moeten lezen, zodat ze weten waar en hoe het allemaal is begonnen.

Hoofdstuk 7 is een verhaal waar ik mezelf goed in kan verplaatsen. Een water met een hoop obstakels en vissen die sluw zijn. Toch weet Alijn ze te strikken en door de puzzelstukjes op de juiste plaats te leggen komt hij al snel bij de hoofdprijs, de topper van het water genaamd ‘de giraf ‘. Prachtig verhaal weerom.

Hoofdstuk 8 gaat over een syndicaatwater die een bak van een spiegel bevat genaamd de Spanjaard. Alijn flikt het om deze dikke spiegel op zijn mat te krijgen.

Hoofdstuk 9 was even slikken voor mij. Het gaat over Heikant, daar waar ik samen met Alijn heb gevist en Leo wist te vangen. Ik zie ons nog samen in de boot zitten. Leo cirkelt rondjes onder de boot, luchtbellen komen boven en Alijn grijnst. Dan al weet hij wie mijn boilie heeft gevonden. Alleen lees ik nu dus dat Leo samen met nog veel meer prachtige vissen niet meer onder ons is. Op een raadselachtige manier zijn ze één voor één overleden. Gelukkig zitten er nog een paar van het oude bestand en Alijn weet de top vis genaamd Jorre te vangen op een magisch gewicht.

Hoofdstuk 10 gaat over gastschrijver Geert Ooms. Hij neemt ons mee naar wat voor hem één van de mooiste maar ook moeilijkere wateren was. De avonturen samen met zijn Franse vismaat worden smakelijk beschreven. Het leest lekker weg en is voor sommigen onder ons heel herkenbaar. Het is een prachtige toevoeging voor het boek.

Hoofdstuk 11 is ook van een gastschrijver. Gunther Poelmans vertelt over zijn avonturen in Duitsland. Mijn nieuwsgierigheid was direct gewekt. De details in het verhaal kwamen namelijk overeen met feiten die ik ken van een groot water. En warempel, na navraag bleek het inderdaad dat water te zijn. Ik keek met dit verhaal dus in gedachte over Gunthers schouder mee. Ik wist precies waar hij zat en wat hij meemaakte. Waar ik na een jaar al de moed had opgegeven,  ( lees ‘de aanhouder verliest‘) gaat Gunther vol vertrouwen door en vangt een aantal originele oogverblindende vissen. Top angling!

Hoofdstuk 12 is het laatste hoofdstuk. Alijn heeft getwijfeld of hij het stuk over Rainbow wel in het boek zou plaatsen. In het laatste boek zou er volgens sommigen iets te veel over Rainbow geschreven zijn. Nou, persoonlijk maakt mij dat niks uit. Het gaat mij meer over zijn manier van schrijven. Tijdens het lezen is het zó beschreven dat het in mijn hoofd lijkt alsof ik er bij ben. Ben ik dan een uitzondering? Of hebben jullie dat ook? Zodoende maakt het mij niet uit waar hij uitpakt, ik geniet gewoon van het verhaal. Hij kon het niet nalaten om toch nog een aantal karaktervissen aan te halen in een hoofdstuk en wat een giga bakken weet hij daar weer te vangen. Bizar!

Inhoud van Bloed, zweet en granen

Bloed, zweet en granen is wederom een heerlijk en prachtig verhalenboek geworden, met maar liefst 440 bladzijden bomvol foto’s van prachtige vissen: klein en monsterlijk groot. Alijn vertelt je zoals alleen hij dat kan met heel veel passie en humor, maar ook met soms een kritische noot, over wat hij de afgelopen 5 jaar heeft mee gemaakt. De ups en downs. Zijn grootste handicap, namelijk het ouder worden met alle ouderdomskwaaltjes, spelen hem parten. Ik kijk nu al weer uit naar zijn zesde boek en hij vertelde mij dat dit er wellicht wel in zit. Dat zou fantastisch zijn.

Geniet van dit boek. Het is absoluut wederom een topboek.

Bestel ‘Bloed, zweet en granen’ hier