Meer dan alleen dat balletje (6)

Carli Driessen (MyBoilie) - Meer dan alleen dat balletje 6

In zijn column ‘Meer dan alleen dat balletje‘ vertelt Carli Driessen van MyBoilie over zijn (eigenzinnige) visie op aas. Hij gaat uitgebreid in op de eigenschappen van boilies en de verschillende ingrediënten die hierin verwerkt kunnen worden. Daarnaast legt hij de behoeften van de de karpers uit aan de hand van praktijkvoorbeelden en ervaringen. Als aas je interesseert mag je deze column niet missen! Vorige aflevering gemist? Je leest hem hier.

 

Advertentie:

CC Moore  



De mindmap… routes waarlangs wij denken

In mijn verhalen tot nu toe heb ik vanuit verschillende perspectieven gekeken naar wat de eigenschappen van de karper betekenen voor de wijze waarop wij omgaan met aas. Ze bieden ons verschillende referenties die van nut zijn bij het maken van keuzes. Tenminste, als je dat wilt. Het blijft immers lastige materie en ik begrijp best dat menig visser liever gewoon uit de schappen koopt. Daarom het volgende.

In dit deel van “Meer dan alleen ‘dat balletje ”, wil ik een paar van die referenties koppelen aan een voorbeeldrecept. Zo een beeld geven van hoe theorie effect heeft in de praktijk. Ik doe dit door de route te tonen die ik soms bewandel tijdens het ontwikkelen van een recept. Iedere boilie-bouwer volgt een zeker gedachtespoor of route. Ik noem dit een “mindmap”. Het is een routekaart in vele hoedanigheden. Iedere visser heeft er wel een en met eigen regels, vandaar ook al die verschillende boilies. In de mindmap worden praktische ervaringen tegen elkaar afgewogen en gespiegeld aan theoretische kennis. De uitkomst van dit proces vormt onze mening en wijze van handelen. Een “mindmap” is opgebouwd uit verschillende componenten met een zekere hiërarchie. Soms is de structuur ervan heel eenvoudig… bijvoorbeeld:  “Karpers houden van vismeel… ergo, ik gebruik zoveel mogelijk vismeel in mijn boilie!” That’s it.

Soms is de structuur meer complex. Volgt het verschillende lagen van overwegingen, gebaseerd op ervaringen, context en/of kennis van de voedingsleer. Het is belangrijk om hierbij te benadrukken dat complexer niet perse beter is dan eenvoudig. Niet de “plattegrond” zelf bepaald of je op de juiste locatie komt, maar de wijze waarop je hem “leest”… als je begrijpt wat ik bedoel. Met andere woorden, elke mindmap is in principe legitiem, hoe simpel of complex ook en het is de wijze waarop wij hem gebruiken wat ons succes brengt.

Ik wil nu in dit verhaal, in plaats van nieuwe referenties, zo’n route met jullie delen. Eentje die ik soms volg wanneer ik aan een nieuw recept begin. Het is dus géén universele blauwdruk naar succes, maar wel een eenvoudige aanpak die werkt voor mij. Het is een route die gebaseerd is op logisch denken en beantwoord aan mijn voorkeur voor een zekere mate van systematiek.

MINDMAP MYBOILIE
Soms is een “mindmap” meer complex

(11) Bouwen met een stappenplan…

Ik wil de route beginnen met de stelling dat een boilie niets anders is dan een drager van voedsel; een handig voertuig om grondstoffen bij de vis te brengen. De boilie als fenomeen, los van z’n functionele kwaliteiten binnen onze set-up, heeft geen echte betekenis. Het zijn de grondstoffen die hem bijzonder maken. Zouden we in staat zijn om deze grondstoffen op een andere wijze bij de vis te brengen, dan zouden zij waarschijnlijk net zo enthousiast ontvangen worden. Ok, het is wat kort door de bocht, maar wat ik ermee wil zeggen is dat die “mystiek” rondom de boilie, met z’n “gouden formules” en zucht naar “detail”, ons handelen soms wat in de weg zit. Natuurlijk moeten we aandacht besteden aan een gezonde balans in nutriënten, als óók leren welke grondstoffen door de vis gewaardeerd worden als óók weten wat bepaalde combinaties doen…

Enzovoort. Maar we hoeven niet perse vanuit deze randvoorwaarden (of kennis ervan) te ontwerpen. We mogen in mijn optiek veel vrijer experimenteren. Het proces van ontwerpen kan namelijk plaatsvinden met zo nodig alle controles achteraf. Controles op basis van kennis als óók op basis van trial and error. Dat is immers wat testvissers doen in de praktijk. Met het effect dat grondstoffen wellicht in een latere fase wijzigen… no problem here!

En al mis je in aanvang misschien de nuance in je recept, denk dan ook eens terug aan die 80-20 regel (zie deel 2). We hoeven niet per se 100% te scoren. Daarbij kunnen we, om een deel van die nuance te ondervangen, het ontwerpproces van extra lagen voorzien. Dit is ook de rede waarom een eenvoudige route van mij al 8 stappen kent, met elk een eigen betekenis voor het eindproduct.

Het voorbeeld dat ik hier wil tonen betreft een nieuw recept voor een 3-daagse midwinter sessie in Frankrijk. In het stappenplan mis je de onderbouwing van de grondstoffen en hun hoeveelheden, want dat valt helaas wat buiten de scope van deze verhalen, maar het biedt je hopelijk wel wat inzicht in de logica en eenvoud ervan.

Carli Driessen (MyBoilie) - Meer dan alleen dat balletje 6-2
Eén van de 6 vissen tijdens die 3-daagse mid-winter sessie… 😉

Stap 1: Bouw een basis

Kies voor grondstoffen die gezond zijn (liever melen dan bloemen) en zorg ervoor dat zij samen een robuuste drager bieden voor de andere ingrediënten die je wilt toevoegen. Het deeg moet goed draaien en uitharden.

Kies voor een simpele start:

  • Volkoren tarwemeel (170 gr.) => meer voedingswaarde en beter voor de spijsvertering dan de tarwebloem
  • Grof maismeel (170 gr.) => hard goed uit en biedt wat grovere structuur (heeft mijn voorkeur)
  • Griesmeel (170 gr.) => voorkeur t.o.v. sojameel in verband met de houdbaarheid
  • Eieren (7-8) => of gebruik een combinatie van eipoeder-heel (99 gr.) met ei-albumine (24 gr.)

Stap 2: Reageer op het seizoen

Elk seizoen kent eigen randvoorwaarden. We hoeven daarbij niet direct op alles in te spelen. Een paar kernwaarden ondervangen is in aanvang al ruim voldoende. Zo vraagt de winter om wat extra weerstand en hulp bij de spijsvertering. Kies voor ingrediënten die dit ondersteunen…

  • Vitaminen-preparaat (15 gr.) => voor wat extra weerstand
  • Becel activ (0,5 ml.) => biedt goede vetten
  • Tarwekiemen (12 gr.) => rijk aan voedingsstoffen
  • Kelp (20 gr.) => een van de rijkste natuurproducten (superfood) en goed voor de spijsvertering

Stap 3: Stimuleer de eetlust

In mijn optiek moet je zowel de smaak van je basis verbeteren, als rekening houden met “het karakter” van de boilie dat je voor ogen staat. Wees hier bescheiden met doseren…

  • Zeezout (2 gr.) => smaakversterker voor de melen
  • Betaine HCL (max. 0,1 gr.) => versterkt de eetlust… maar gebruik zéér kleine hoeveelheden (!)
  • Brocacel (25 gr.) => een gistcultuur met breed palet aan kwaliteiten, waaronder eetlust opwekkend

Stap 4: Geef karakter

Afhankelijk van de context van het water, de sessie of de ideeën die je hebt t.a.v. de te volgen strategie… of soms gewoon alleen je gevoel, geef je jouw recept een bepaald “karakter”. Dit kan van alles zijn, maar mocht je je hier onzeker over voelen, kies dan gewoon voor een klassieker of een betrouwbare combinatie, bijvoorbeeld:

  • Gemalen hennep (150 gr.) => een heerlijke klassieker
  • Knoflook (50 gr.) => een sterke trigger en super gezond
  • Chilivlokken (1-3 gr.) => een goede combinatie en smaakversterker

Let wel, het karakter dat je kiest kan effect hebben op de opbouw van je basis, maar dat laat ik voor nu buiten beschouwing. Ook dit kan altijd later worden aangepast (bij stap 8).

Stap 5: Vergroot het spectrum aan nutriënten

Ik ben van mening dat het mengen van meerdere ingrediënten (polycultuur) doorgaans tot een beter spectrum aan nutriënten leidt dan het gebruik van slechts enkele grondstoffen (monocultuur) (zie ook referenties in deel 4). Dit ten gunste van een langdurige acceptatie door de vis. Tevens gebruik ik deze stap om soms wat in te spelen op specifieke eigenschappen van de context, zoals in dit geval de hoeveelheid natuurlijk voedsel dat aanwezig is. Het water is in de winter niet zo voedingsrijk, dus probeer ik wat extra dierlijke eiwitten in de vorm van…

  • Predigested vismeel (50 gr.) => goed verteerbaar en goed wateroplosbaar.

(Let wel, andere situaties kunnen leiden tot andere “extra’s”. Bijvoorbeeld in de zomer wat extra tijgernotenmeel of pindameel of in de lente wat extra krillmeel, green lipped mussel of gemalen zijderupsen).

Stap 6: Beïnvloedt fysieke eigenschappen

Om redenen hou ik er van als mijn boilies goed wasemen. Ook overweeg ik soms om mijn boilies wat lichter in gewicht en/of kleur te maken. Wat extra aandacht voor de kleur, wasemkracht, hardheid, gewicht of afmetingen van je boilie, kan zinnig zijn. Voor deze boilie kies ik alleen een ingrediënt die de boilie straks wat beter laat wasemen…

  • 40 gr. Aardappelmeel => lost (o.a.) zeer goed op in water
  • rond 16 mm

Let wel, voor minder gewicht kan je bijvoorbeeld beschuit-, krill- of garnalenmeel gebruiken. E.e.a. afhankelijk van het “karakter” dat je nastreeft…

Stap 7: Testen

En dan is het tijd om wat te rekenen aan die balans (in nutriënten) en zo nodig wat bij te stellen… maar we kunnen dus ook gewoon gaan vissen! (zie omschrijvingen bij nummer 12 & 13)

Stap 8: Tweaken

Naar ervaring kan je het recept vervolgens “tweaken”. Hoe je hier mee omgaat is aan je zelf. Ik verander het liefst niet meer dan 1 of 2 grondstoffen tegelijk, omdat ik anders niet zeker weet welke aanpassing effect heeft. Zo kan je bijvoorbeeld de aantrekkingskracht van het recept wat aanscherpen door hoeveelheden aan te passen of…

  • Knoflook veranderen in een amino-blend => is zo mogelijk nog een krachtiger trigger
  • Predigested vismeel vervangen door gemalen zijderupsen => is een echte karpersnack
Carli Driessen (MyBoilie) - Meer dan alleen dat balletje 6-4
Het resultaat met predigested vismeel: mooie bruine bolletjes, verpakt in plastic 😉

(12) Karpers zijn k(n)uddedieren

En dan moet het gaan gebeuren. Je hebt je eigen boilie bedacht en de praktijk is genadeloos, dat weet je. En als je sessie maar 3 dagen duurt heb je weinig tijd te verliezen. Dus karpers laten wennen, wat in sommige wateren best even kan duren ongeacht de kwaliteit van je aas, is niet handig. Daarom richt ik mij op het volgende:

Ik wil dat de vissen zo snel mogelijk eten en eerlijk gezegd maakt het mij niet uit wat. De rede is simpel: vissen volgen het voorbeeld van andere vissen. Karpers zijn echte k(n)uddedieren en hier moeten we gebruik van maken. Ervoor zorgen dat vissen horen en zien dat er gegeten wordt en dat hoeven niet eens dezelfde soort van vissen te zijn. Natuurlijk, brasems zijn vervelend, maar ook de voorbode van dat andere familielid 😉 Voor dit “aanjagen” van de stek gebruik ik graag fijnmazig voer waarvan ik 100% zeker ben dat dit aantrekkelijk is en qua signaal goed aansluit op het “karakter” van mijn nieuwe boilies. Het mag immers niet als “vreemd voedsel” ervaren worden.

In het geval van het bovenstaande recept bijvoorbeeld gekookte hennep met wat zeezout en chilivlokken. Waar ik later overigens nog wat knoflook aan toevoeg, omdat ik dit liever niet mee kook vanwege het verlies aan kwaliteit. Meestal doe ik er dan ook nog wat mais bij voor de oppak-reflex. Ik voer vervolgens dit “voorgerecht” bovenop mijn spot, in combinatie met wat los verspreidde boilies. De gedachte is dat deze laatste tijdens het snoepen van de hennep óók zullen worden opgepakt. Het moment waarop ik overstap van voor- naar hoofdgerecht is afhankelijk van hoe het loopt. Als de vis mijn haakaas gevonden heeft, hetgeen het fysieke bewijs is dat de boilie wordt opgepakt, dan laat ik de hennep verder achterwege.

Carli Driessen (MyBoilie) - Meer dan alleen dat balletje 6-5
Aansluiten op het karakter met gekookte hennep, zeezout, chilivlokken en knoflook!

(13) Hold the line!!!

Dit is de beroemde strijdkreet van Maximus Decimus Meridius in de film “The Gladiator”, wanneer hij met zijn mannen op een groep wilde Germanen inrijdt. De boodschap is duidelijk: als we ons aan de afspraken houden en goed samenwerken, dan hebben we de meeste kans om te overleven. Geen garantie, maar meeste kans…

Een simpele levensfilosofie die zeker werkt in situaties vol stress. Ik bedoel, als de spanning stijgt zijn mensen snel geneigd om van het pad af te wijken en iets anders te doen dan afgesproken is, met soms een nog slechter resultaat tot gevolg. Wat dit met aas te maken heeft? Hoe vaak komt het niet voor dat bij ons de twijfel toeslaat als we geen vis vangen?! En dat die twijfel, die stress ertoe leidt dat we op zoek gaan naar alternatieven. Al weten we dat de oorzaak niet altijd te maken heeft met ons aas, zie je ons toch vaak op dit vlak van het pad af gaan! En al ben ik zelf net zo gevoelig voor deze emotie, ik ben ervan overtuigd dat “wispelturig zijn” vaak niet de juiste weg is (zie ook referenties in deel 4).

Natuurlijk moet je je niet blindstaren op maar één oplossing, zeker niet, maar je moet bepaalde ideeën of overtuigingen of probeersels óók een reële kans geven of op z’n minst inzien dat je niet altijd een geheel ander “gerecht” hoeft te presenteren om de vis over de streep te trekken. Hier komt dat woord vertrouwen om de hoek kijken waar veel vissers over praten. Niet een blind vertrouwen, maar een gefundeerd vertrouwen, net zo als bij die Maximus die misschien niet elke veldslag wint, maar wel een helder beeld heeft van hoe hij het wil proberen.

Daarom werk ik bij zo’n nieuw recept, mocht het niet lopen, met nog een 2e incentive om die vis te verleiden: het versterken van het voedsel-signaal. Hiervoor bewaar ik het kookvocht van de hennep met zeezout en chilivlokken (de knoflook doe ik er weer later bij). Ik giet het in 1,5 liter flessen, als ook in een dip-flesje die ik ruim voor de sessie invries. De dag voordat ik ga rijden ontdooi ik ze weer en gooi een flinke teug over de boilies die ik bevroren in emmers doe. Bij het ontdooien en opdrogen trekt dit vocht in de boilies, waardoor het karakter zich sterkt. Tijdens de sessie herhaal ik dit soaken en dip ik mijn haakaas om ook deze te boosten.

Soaken en dippen in het kookvocht van de gekookte hennep, zeezout, chilivlokken en knoflook
Soaken en dippen in het kookvocht van de gekookte hennep, zeezout, chilivlokken en knoflook

Hang loose…

De wereld van de vis zit vol met magische en merkwaardige fenomenen. Het leidt zichtbaar tot tegenstrijdige zienswijzen in “de markt”. Zo is een veel gedane uitspraak dat karpers alles eten dat op hun pad komt, terwijl anderen ervaren dat ze alleen met hele specifieke aassoorten op hun plas succes hebben. Of we zien berichten over karpers die zich gedurende de hele winter bewegingsloos ophouden in “holding-areas”, terwijl ergens anders op datzelfde internet studies staan van vissen die de hele winter lijken door te zwemmen. Of we zien verhalen over olie-gedragen grondstoffen die de ene na de andere vis op de spot trekken, terwijl anderen schrijven dat er geen verbindingen mogelijk zijn tussen vet-moleculen en de receptoren van de karper en dat dus de karper die olie niet kan waarnemen…

Het punt is dat veel van onze perceptie van de werkelijkheid gevoed wordt door materiaal dat niet wetenschappelijk onderbouwd is. De publieke discussie staat vol van meningen vanuit verschillende achtergronden en intenties, waarbij veel ervan een interpretatie is van ad random ervaringen in de praktijk. Het is niet anders, maar wij leven gewoon in een verwarrende wereld. Dat wetende, kan het geen kwaad om soms eens wat achterover te leunen en een en ander minder serieus te nemen. En vooral ook om eigen ervaringen te cultiveren en daarbij zo logisch mogelijk na te denken. Net als Sherlock Holmes deductief de wereld te beschouwen en zo rustig een eigen “mindmap” op te bouwen en in de jaren te verrijken.

Je kunt daarbij altijd beginnen met een “route” die anderen bewandelen… zo eentje bijvoorbeeld die ik in dit schrijven heb opgenomen. Het geeft wat houvast bij de manier van denken en tegelijkertijd alle ruimte om te experimenteren met je eigen ingrediënten… En voor je het weet doe je lekker je eigen ding!

Carli Driessen (MyBoilie) - Meer dan alleen dat balletje 6-7
Dit Pimpelmeesje heeft zo z’n eigen kijk op aas… 😉

Lees verder in deel 7 van “Meer dan alleen dat balletje”.

 

Advertentie:

 



Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *