Meer dan alleen dat balletje (16)

In zijn column ‘Meer dan alleen dat balletje‘ vertelt Carli Driessen van MyBoilie over zijn (eigenzinnige) visie op aas. Hij gaat uitgebreid in op de eigenschappen van boilies en de verschillende ingrediënten die hierin verwerkt kunnen worden. Daarnaast legt hij de behoeften van de de karpers uit aan de hand van praktijkvoorbeelden en ervaringen. Als aas je interesseert mag je deze column niet missen! In deze aflevering staan doelstellingen en de manier van voeren centraal. Vorige aflevering gemist? Je leest hem hier.

 

Advertentie:

  

Profiler deel 11 + 12: Wat is je doelstelling & op welke wijze ga je voeren?

Naarmate we verder komen in de vragenlijst wordt het steeds belangrijker om een goed vertrekpunt te bepalen. Dit om ervoor te zorgen dat de inhoud van het verhaal bruikbaar blijft in een proces als dat van een Profiler, vrij vertaald:

Vanuit verschillende perspectieven een gegeven situatie bestuderen, om vervolgens op basis van deze verschillende perspectieven en een weging ervan binnen de situatie als geheel, een profiel te schetsen op basis waarvan we keuzes kunnen maken ten aanzien van ons aas.

Ik noem dit, omdat de vraag omtrent die doelstelling nogal ruim is. Het scheelt behoorlijk of je in korte tijd, instant vis wilt vangen of probeert een target te strikken of zoveel mogelijk karpers in een week vakantie. Dit maakt het werkveld zo groot. Vandaar dat ik hem koppel aan die tweede vraag: op welke wijze ga je voeren? Hiermee krijgt die doelstelling een focus, namelijk dat voeren als middel om je doel te bereiken en wordt je voer- of aasstrategie het vertrekpunt.

Aasstrategie en het belang van voeren

Ik maak bewust onderscheid tussen voer- en aasstrategie, omdat ik mijn verhaal niet wil richten op de ‘kunst van het voeren’. Daar hebben veel meer ervaren vissers dan ik al uitgebreid over geschreven. Ik wil mij liever richten op ons aas en wat we ermee kunnen om die voerstrategie te laten slagen. Mijn zoektocht is gericht op de aasstrategie. En deze begint bij de vraag waarom we überhaupt voeren. Ook hier hebben al velen over geschreven. Wie daarbij het meest deskundig is weet ik niet, maar ik heb een voorliefde voor Leon Hoogendijk. Hij heeft een heel leuk boek geschreven met de naam ‘In de val gelokt’. Zijn taal is lekker direct en zo ook zijn stelling:

“Het mag dus voor iedereen duidelijk zijn dat goed vissen in veel gevallen ook een kwestie is van ‘de kunst van het voeren’ goed beheersen, m.u.v. één specifieke discipline waarbij geen voer te pas komt, de ‘single hookbait’ benadering.“– Leon Hoogendijk

Ik denk dat hij gelijk heeft. De stelling volgt daarbij een lijst van effecten die het gevolg kunnen zijn van een voerstrategie. In feite een programma van eisen waar we middels ons aas inhoud aan te geven.

Drie thema’s om mee te werken

Hier inhoud aan geven doen we door ons aas te optimaliseren ten gunste van de voerstrategie. De middelen hiervoor zijn echter al gevat in thema’s die we eerder besproken hebben:

• Voedingswaarde: Profiler deel 1 & Profiler deel 7
• Aantrekkingskracht: Profiler deel 2 & Meer dan alleen dat balletje deel 3
• Selectiviteit: Profiler deel 8 & 9 & Meer dan alleen dat balletje deel 5

Zo, als de vraag omtrent de opbouw van ons aas reeds voorzien is, wat kunnen we hier dan nog aan toevoegen?

Durven spelen

Ik denk de wijze waarop we met deze materie durven spelen. Hier valt nog wel wat over te zeggen. Vooropgesteld dat we bereid zijn om ruimer te denken dan wat wij doorgaans gewend zijn. Durven spelen vraagt om een onconventioneel omgaan met dat wat gebruikelijk is en niet iedereen voelt zich hier even comfortabel bij. Toch wil ik hier, aan de hand van een aantal voorbeelden, wat aandacht aan geven. De meeste voorbeelden kennen jullie wel en zijn dus geen ‘eyeopeners’, maar het gaat mij dan ook meer om de intentie erachter, de houding die we kunnen aannemen… komen ze.

Je hoeft niet altijd te draaien

Karpers handelen niet vanuit emotie of moraliteit. Niet zoals wij mensen. De karper volgt instinctieve impulsen. Soms op basis van ervaringen binnen beperkte tijdspanne en ruimte (zie Profiler deel 10). Een karper is dan ook niet perse gevoelig voor de vorm van z’n voedsel. Althans niet om de redenen die wij er soms aan koppelen. Je boilies hoeven dus ook niet altijd rond te zijn of gedraaid met een plank of machine. Dit is iets waar je mee kunt spelen. Stel, je wilt voer dat lekker wasemt, versnijd dan eens een ‘brood’. Het levert brokken met een meer grove, open huid dan wanneer je ze rolt:

Werkwijze 1: koken, dan snijden

• een deeg-bonk maken
• inpakken met aluminiumfolie
• koken (10-15 minuten | laag vuurtje)
• afkoelen
• in blokjes snijden
• drogen
• inpakken en invriezen

Werkwijze 2: snijden, dan koken

• een deeg-bonk maken
• in blokjes snijden
• koken of stomen (max. 1-2 min.)
• afkoelen en drogen
• inpakken en invriezen

Diversiteit kan ook subtiel

We kennen allemaal wel de zogeheten ‘smikkelmix’; een bijvoer waarmee je met verschillende voedseldeeltjes een breed publiek trekt. Het speelt in op de verschillende voorkeuren van de vis (selectiviteit). Het is attractief en breed inzetbaar. Maar stel dat je die ‘diversiteit’ wilt terugbrengen naar meer subtiele verschillen, binnen eenzelfde voedselsignaal, omdat je de bijvangsten wilt beperken, ervan uitgaande dat de karper gevoelig is voor nuances. Dan zou je bijvoorbeeld kunnen spelen met de hardheid en openheid en daarmee de wasemkracht van je boilies. Zo maak ik soms een mengsel van twee verschillende draaisessies met dezelfde mix:

• Bollen rollen met de plank | 8 eieren per kilo droge mix | koken = 2 min.
• Brokken knippen met de schaar | 4 eieren & 150 ml. volle melk per kilo droge mix | koken = 1 min.

Ik laat beide kort drogen en stop ze (nog wat vochtig) in de vriezer (min. -18℃). Ruim een dag voor mijn sessie haal ik ze er weer uit, gooi ze bij elkaar en voorzie alles van een laag zeezout en poedersuiker of Brocacel. De bollen en brokken ontdooien, wat alles wat vochtig maakt en drogen daarna weer op. Met dit opdrogen zuigen ze het vocht (+ additieven) naar binnen, elk in eigen tempo en hoeveelheid. Het biedt onderwater een subtiele mix van hardheid en intensiteit.

Je kunt je mix ook anders inzetten

In sommige situaties is het wenselijk om een stevig voedselsignaal af te geven (voerstrategie). Het liefst door alle lagen van het water. Ik vind het dan zelf wenselijk om te spelen binnen eenzelfde karakter qua smaak. Dus als ik bijvoorbeeld tijgernoten gebruik als bijvoer, dan combineer ik deze bijvoorbeeld met de grondstoffen die ook in mijn boilie zitten. Hiervoor gebruik ik gewoon mijn boiliemix, de bijhorende liquids en wat water uit de plas.

Koken doet meer dan alleen harden

Net zoals thuis, waar ik voor mijn familie de macaroni en spaghetti in bouillon kook, zodat de smaak ervan beter aansluit op mijn saus, net zo doe ik dat bij het koken van mijn partikels of boilies. Ik bedoel, smaak is alles… toch?! Daarom voeg ik soms smaakstoffen toe aan mijn kookvocht zodat deze diep in dat wat ik kook kunnen doordringen. Dit om aan te sluiten op het karakter van mijn aas. Je kunt hier spelen met verschillende grondstoffen, afhankelijk van het soort partikel of boilie:

• bouillon (vis, vlees of groente)
• gist (bier of liquid yeast extract)
• zout en pepers (zeezout, tabasco, Ve-tsin)
• belachan (blokvorm… geen liquid)
• suikers of zoetstoffen
• ketjap (zoet of zout)

Je kunt je boilie ook als ‘voertuig’ zien

Het gaat hier om het idee dat de kracht van je boilie niet alléén hoeft voort te komen uit de mix waarmee je hem bouwt. Je kunt je boilie ook zien als een soort ‘voertuig’, een drager van iets anders. Dit is een interessante gedachte waar sommige vissers specifiek op inspelen. Zij creëren zoals ze zeggen een ‘blank canvas’ voor alleen die producten die ze de vis onder de neus willen schuiven. Eén van de manieren om hiermee te spelen is je haakaas te voorzien van een ‘jasje’. Het is niets anders dan een coating aan de buitenzijde van de bal. Er bestaan verschillende manieren als ook producten (pellet- of partikelbinders e.d.) om hier inhoud aan te geven.

Een ander voorbeeld is dat je een hele eenvoudige, open knikker bouwt, op basis van grondstoffen die lekker goedkoop zijn, om deze vervolgens vol te laten lopen met een liquid waar de karper op los gaat. Zo heb ik weleens een boilie (incl. pop-up) gemaakt van alleen een goede, ‘smaakneutrale’ basismix en deze een paar dagen laten soaken in een vloeistof van Corn Steep Liquor (CSL), Copra Melasse, Brocacel, zout en Betaine HCL. Het werkte verbazingwekkend goed.

Of je gebruikt diezelfde ‘neutrale bol’ en voegt daar grondstoffen aan toe die we doorgaans niet zo op deze wijze inzetten. Denk eens aan versproducten. Zo heb ik weleens een boilie gemaakt met verse (levende) muggenlarven, flink gesoaked in een Amino Blend.

Speel eens met eigenschappen

Zoals bijvoorbeeld fysieke eigenschappen. Neem die van de Zijderups. Ze zijn een ware snack voor de karper en zowel in een gemalen vorm als hele poppen beschikbaar. Deze poppen blijken te drijven en dus kan je er een snowman mee maken. Denk aan een boilie, gemaakt van een zijderups-recept, met een pop-erop. Een dubbele snack en wellicht iets voor een single hookbait bij dressuur?!

Of zie je deeg als pasta

Hier zou ik kort willen aanhaken op al die knutselvarianten die we op de hair rijgen. Bedoeld voor een betere aanbieding, meer aantrekkingskracht of gewoon ‘iets anders’. Maar stel nu dat je wel iets anders wilt, maar toch met alleen die vertrouwde boilie aan de hair. Gewoon dezelfde als waar je mee voert en met dezelfde eenvoudige mechaniek voor je rig. Neem dan ‘dat andere’ eens op in de kern ervan. Gebruik je deeg als een pasta die je eromheen vouwt. Zo maak je op het oog gewoon (haak)aas, maar dat wel kan drijven of iets aan de hair houdt ondanks de kreeften of een extra voedselsignaal afgeeft.

• kurken bolletjes
• pop-up
• tijgernoot (goed weken en koken)
• (grote) pinda (goed weken en koken)
• teentje knoflook (bijknippen => huid openen)
• mais- of vispellet (vooraf soaken => zachte kern)

Je hoeft niet altijd ‘all-in’

Als laatste zou ik willen zeggen dat dit spelen niet hoeft te betekenen dat je ook alles waar je vertrouwen in hebt moet loslaten. Sommige van ons vissen met drie of vier hengels en dus kan er best eentje als bonus dienen. De hengel waarmee je afwijkt, het zwarte schaap op de rodpod. Een waarmee je inzet op grondstoffen uit een hele andere wereld dan die van de karper (Toko’s e.d.) of producten waarvan je de effecten hebt gezien in een aquarium of vijver. Zo heb ik weleens een hele berg meelwormen vermalen en aan mijn recept toegevoegd, simpelweg omdat ik wist dat de vissen erop los gaan of boilies afgetopt met een blokje Tubifex, omdat mijn goudvissen ze aanvliegen.

Stimuleren van creativiteit

Ik weet het wel… waarom moeilijk doen als het makkelijk kan. En je kunt nooit met zekerheid zeggen of het bovenstaande ook per se meer vis oplevert. Het zijn begrijpelijke argumenten die ik niet bestrijd. Maar waar het mij in dit verhaal om gaat is dat door te experimenten, door te spelen, wij min of meer verleid worden om na te denken, om nieuwsgierig te zijn, om dingen (ook) vanuit een ander perspectief te zien. Dit proces stimuleert de creativiteit in ons, wat een goeie eigenschap is wanneer je raadsels moet oplossen, zeker als het even wat minder gaat. Experimenteren (of afwijken) is in mijn optiek dan ook geen doel op zich, maar los kunnen komen van vaste patronen en gewoonten helpt soms bij het overbruggen van obstakels.

———————————————————————————————————————————

Dit zijn mijn bespiegelingen over het effect van je doelstelling en wijze van voeren. Ik ga hierna verder met alweer het een na laatste deel van de Profiler: deel 13. Daar staat de vraag centraal: wat is je budget? Een belangrijke vraag voor velen van ons, inclusief mijzelf. Het zal grotendeels gaan over soorten van grondstoffen en de wijze waarop we deze kunnen inzetten, maar misschien komen we iets verder dan dat…